Իսկ հինգերորդ գարի կուողները այե քօ/ե միամիա գտնվեցսէն, ոչւ հակսաակն էի
կարծում։ Նրանք համոզված էի՛ն որ իրանց
քահ դիմադր,.ւթիճները, յամաո մրցութիւ նը պիտի մղեն յոյներին դէպի իրական օգնութիւն, ղԼպի խրաիւոյս գործով։ Այդ մըտքով էլ նրա՛նք իրա՛նց ապստամբական ա$ողութիկների մասին շտապում էին լուր ուղարկել Կ. Պռլսի եկեղեցականներինւ որոլէս ղի նրասնք էլ ոդ1ւորվեն քրիստոնէութեան յաղթանակներով,
Միհրներսէհը այդքան միամիա չէր։ Ստանալով հաւաստիացում թէ յոյները տեղից չեն շարժվի, նա սկսեց վճռական ձեոնարկութեան պատրաստութիւններըգ քաղաքական իարամէմնկութիւնը երբէք չէր թող նամ այդ պետական մարղոճէ Մեծ ճար պիկութեամբ ծա սկսեց շահագործել Վասակի բնաւորութեան բացասական կողմերը, Ղ՜բա համար բաւական էր որ նքս իր ժպիտը ցոյց տայ հայ իշիւանին։ Վասակը տեսակցութեան ղնաց մեծ վէղիրի մօա և իր բոլոր քէԱգունակութիահնները ցոյց տալու համար մանրամասն ծրագիր առաջարկեց թէ ինչ ու ինչ պէտք է անել որ հայերի միասբանութիէձը ճեղքվի, տպստամբութխձւը ուժասպառ, գառ նայ։ Երկու քաղաքագէտները միացրին իր անց ճարպիկութիւնը և ստեղծեցին մի
\
