Բայց այն մամանակ, երբ Ասոբեստա նի կորձանումը, մարդարէի գեղեցիկ իօս քերով, բոլոր տեղերում ձափւսհարութիլքխ էր
• արուցաևուձ, հե ոու ռս տեղերից, արե մուտքում, Բաչկահեահ թերակղղու բոլորովին հարսւէ ւէէյէյՂէ ծայրին և նրան շրքապաւոող
կղզիների Վրա, նկատվում էր հիՕեովին հակառակ տեսարան.
Այդտեղ դարդպծում էր մի ազաաո մարդ֊
կութիւն, որ իր մտաւոր սքանչելի գործու նէութեամբ եւրՕւղական քաղաքակբթութեան հիմքը դրեց։ Հեչլէն ազդն էր գա. Փոքրիկ ազդ, փոքրիկ երկրի վրա, Բայց այդ մի բու.֊
ալը ժողովուրդը մաքի հերոս հանգիսացաւ, հետզհետէ մշակեց հասարակական կարգեր, հւձքԱրապետակսքև սկզբունքները գործադրեց ք քաղաքացիական իրաւունքները ու պարտա էորութիւննելյը օրինականացրեց և անհասւի պաս, զարգացումը առաջ տաբաւ, Այդտեղ այւ ես սուրն ու աշխարհակալութիւնը չէին մարդուն բարձրացնողը, այլ տաղանդը, խելքը, իմաստութիւնը, .Այդտեղ պետական գաղափարը բոլորովին ուրիշ կերպարանք ստա ւյաւ։ բռնապետութիւձւը չէր կլսքԱույէ ամեն ինչՏ նրա տեղ կար աւելի բարձր և վսեմ իդէալ հայրենիքի հասկացոդութիւնը, հայրենիքին հպատակվում էին ամենքը, բս,յ$ ոչ թէ սարսափից ստիպված, այլ գիտակցա
