բար, այսպիսի քերաք սիրով, որ հրաշա/ի պսձ՚նազոհութեան աստիճսճէին էր համնում,
նշանաւոր է որ Եք լա գան աշակերտեց Արևելքին։ Նա սովորեց Ասորեսաանից, ՔքԱբիլսնից, Փիւնիկիայից և Եգիպտոսից շատ բաքն, մինչև իսկ աստուածներ փոխ աոաւ ս՛ի եզից՛ Բս՚յց ա՛նկախ պահեց իր ոգի՛ն, իր վերցրածը վերամշակեց, հաղորգեց ՛նրան իր քաղտքակրթութեան գոյնը։ Ասիացին զարգաց՛նում էր իր երևակայութիւնը միայ՜ն, ՛նրա ասւոոլածները ահաւոր էին, շրջապատված գերմարդկային հանգամսքկքներով, եբԿԻ1 էին ազդում իրանց յաակութիւններով, Իրա՛նց կերպարա՜նքով, Ցոյնը, ընդհակառա կըԿյ մ&տեցրեց աստուածնեըը մարդկային հասկտցողութ իւեներ ին, մարքքևացրեց նրանց մէջ մարդկային հոդին ու ձգտուՏներբ։ Նա երեակայութեան գերի չէր, նրան առաջնորդոդհ։ բանակռւնութիւնն էր, որ հրալի բում էր նրասն ուսու&նասիրել բ՜ն/ւթ իա՚Սը, մանեչ նրա գաղտնիքների մէջ, ալան ել նրան կառավարող օրէնքները, Այդ խուզարկող, որոնող, պատճառներ ու հետևանքներ տեսնող ոասոամնասիբութիան էր, որ փարթամ ծաղիկների պէս բացեց քաղաքակրթութեան, լուսաւորութեան բոլոր դոբծօնները. գիաոութիւնը, գրական ութ ի ւնը իր բաղմաթիւ ճի ւղերով, գեդարուեսաոը ոսկի դքսր բերին այդ ղտր֊
