Այս էջը սրբագրված չէ

կութիւնր բ,չ գբութեան մէջ պիտի պահէր իրան՝ իր անթիւ. խոշոր ումանր բռնէսպետների կոկորդը իր հարստութիւններով լըցնելու համար,

Հայաստանն էլ պարսկական մի սատրապութին էր, ճիշտ է, պաամադէաներից ոմանք ենթադրում ենք որ հայ թագաւոր ներն էին սաարապի պաշտօն կատարում, Բայց եթէ տեղի ունեցած էլ լինի մի այդպիսի բացառութիձ, մեր երկրի համար, դար ձեալ փաստ է Տքնում որ Հայաստանը պարսկական միապեսւութեան մի կտորն էր հարիւրաւյյր տարիների ընթացքում։

//« ահա տսիակաԿութեան այս լայնատարած, վիթխարի ներկայացուցիչ, էր, որ կամեցաւ իր սարսափելի ղէնքով ոչնչացնել եւրօպակաՍութիւնը, ադասէ ոդին, Պարս կաստանը պատերազմներ սկսեց Տուձւաստանի դէմ, Բայց ի՜նչ պարզվեց այդ ահաւոր ընդհարուլներից, Այն, որ վայրենի ոյժը չէ կարող յաղթահարել լուսաւոբութինր. մտաւոր ոյժը անհամեմատ գերազանց հանդիսացա«. ֆիզիկական անհեթեթ ոյժի վրա,

Պարոկաստանը 1Լսիայից Եւրօպա անց֊

կացրեց մի բաևակ, որ էսոնու աղն §, հա֊

րիւր հազար հոգուց էր բաղկացած, Այդտեղ էին պարսից աշխարհի մէջ ապրող բոլոր ազգերը, որոնք գնացել էին կռւելու յանուն