Էջ:Armenian classical poetry vol 1.djvu/108

Անամբարտաւան միտ, անհըպարտ սիրտ, անխընդրող պարգևի
թըշուառ.
Անաղերսալի պասքեալ, ինբնակըշտամբելի դեգերեալ,
Իրաւամերժ սովեալ, արդարալըլուկ քաղցեալ,
Պատշաճադատ հարուածեալ, ինքնավըկայ մահապարտեալ,
Արժանապէս հանեալ, անձնանէծ եղկելի...

Ե.
Եւ արդ եթէ ըզչարիսըն՝
Հնարաւորութիւն բանսարկուին,
Գըտողին ըզմեզ գայթակըղեալըս,
Զիւրսըն ի մեզ սերմանիս առ օրն համարեսցի,
Զի՞արդ ոչ ըզբարիսըն տընկեալս ի մեզ հոգւոյ արութիւնըս
Ի խնամակալութենէ կամաց կեցուցչիդ
Օն և օն գրեսցես,
Տէ՛ր բարեգութ, հըզօր և յաղթող,
Քաւիչ մեղուցելոց,
Կարող յամենայնի առ ամենայն փըրկութիւն։
Եթէ զանդունդըս առ երկինըս փոխես.
Եւ կամ ըզխաւար մըթութեան՝ ի լոյս հաստատես.
Եթէ ըզդառնութիւն լեղւոյ՝ ի մանանայի քաղցրութիւն կազմես,
Եւ կամ ըզկոծ սաստկութեան վըշտաց՝
Ի պարըս դասու բերկրութեան հարսանեաց կարգես,
Դիւրինք և հնարաւորք են քեզ այսոքիկ.
Եւ ևս քան զսոսին բաւես առ նոսին՝
Տիրեալ համայնից ահաւորապէս...
ԲԱՆ ԻԹ

Ա.
Եւ արդ, յամենայնի առ ամենայն ակընկալութիւն
Քո՛ է ողորմութիւն,
Ըսկըզբնալոյսըդ աչաց տեսանելեաց և սըրտի իմաստից Յիսուս,
Քո՛ է բարերարութիւն, կեանք և անմահութիւն։
Դա՛րձ առ իս գըթութեամբ,
Եւ հանդերձեսցես դառնալ առ քեզ ինձ կըրկին բերկրութեամբ,
Զի առանց քոց կամաց ոչ ունիմ լինել նորոգ փոփոխեալ։
Եւ եթէ ոչ կամք քո գըթասցին,
Ոչ զօրեմ փըրկիլ մահու պարտականըս,
Եւ եթէ ոչ կառավարըդ յարդարեսցես պատրաստել ինձ