(Ժ-ԺԱ դդ.)
ՎԱՍՆ ԿԱՌԱՑ ԱՍՏՈՒԱԾՈՒԹԵԱՆՆ ՆԵՐԲՈՂ
Ա. ԱՌ ԿԱՌՔՆ
Առ կառքդ աստուածութեանդ
Եւ ի լծակիցքըդ քառադիմեանըդ.
Ի կենդանախարուկեալքըդ միշտ
Եւ ի վակասքըդ արարածոց,
Ի մշտահոլով և յանկէզ անիւքդ յարաբարդքըդ,
Եւ ի կալքըդ բնաւից
Երախայրեաց ոստահատին կենդանութեան.
Երկրպագեմ մըշտածագ և շահաւէտ հովանոյդ ձերոյ՝
Տեղեալ առ իս ըզկաթըդ կենդանարար,
Բուսուցանել յինէն ըզբոյս բանաւոր՝
Ի բարունակիդ օրհնութիւն միշտ և յարաժամ։
Նուրբ և անքննին էութեանն ընդունակք
Եւ հայելիք երկատեսակք՝ բազմաբորբոք ճառագայթիցըն.
Մշտաթափք և սքանչելալուր ձայնիւք գետք յորդառատք
Զոր առ յերամս հրեղինացն վառիք ծով մըշտածաւալ.
Ի յիմացուածըս և յանգոյսըն գոյանայք,
Լինիք բարձող վեհին փառացն.—
Զոր մաղթեմ առ քառադէմսըդ,
Փառաւոր ներգործութեամբ և առ իս ձևանալ ձեր,
Զի եղայց բոլոր ի ձևս սկըզբնատըպին միշտ և յարաժամ։
Երագընթացք և սրադարձք ի խոր և ի վեր,
Ստեղծագործող բանին՝ սուրբ լարք
Եւ ուռկանք՝ ոսկէտեսակք և բազմարարք,
Կալով բոլոր գոյիւքս ի ձեռին ինքնագոյին,
