Էջ:Armenian classical poetry vol 1.djvu/14

― Գնացէք, բերէ՛ք Գառն արեգոյն,
Որ գայ, գովէ, հա՜յ, ծառս ու ծաղիկ։

Գնացին, բերին Գառն արէգոյն,
Երեկ, մըտաւ, հա՜յ, ի դարպսին,
Երեկ, մըտաւ ի դարպասին,
Բարև երետ, հա՜յ, թագւորին.
Բարև երետ թագաւորին,
Հազար բարին, հա՜յ, իր խէչ մանկտացն։

Մենք է՛ն Գառին հետ կէհէյանք,
Երբ մուտն ընկնէր, հա՜յ, հոն պառկէյանք.
Երբ մուտն ընկնէր՝ հոն պառկէյանք,
Փունճ մանուշակ, հա՜յ, խոտն արծէյանք.
Փունճ մանուշակ խոտն արծէյանք,
Դէմ լուսնին, հա՜յ, որօճէյանք։

― Թագւոր։— Յամէ։— Կի՞չ կիտէյայ,
Որ քոյ ծառին, հա՜յ, գովքն ասէյանք։
— Գնացէք, բերէ՜ք Քօշն ի քարէն,
Որ գայ, գովէ, հա՜յ, ծառս ու ծաղիկ։

Գնացին, բերին Քօշն ի քարէն,
Երեկ, մըտաւ, հայ, ի դարպսին.
Երեկ, մըտաւ ի դարպասին,
Բարև երետ, հա՜յ, թագւորին,
Բարև երետ թագաւորին,
Հազար բարին, հա՛յ, իր ծաղկունանցն։

Մենք էն Քօշին հետ կէհէյանք,
Երբ մուտն ընկնէր՝ հա՜յ, հոն պառկէյանք,
Երբ մուտն ընկներ, հոն պառկէյանք.
Ի քար Գօտուն, հա՜յ, թոտատէյանք,
Ի քար Գօտուն թըռտատէյանք,
Մեր տէր աստծոյն, հա՛յ, փառս տայանք։

― Թագւո՞ր։— Յամէ։— Ի՞նչ կիտէյայ,
Որ քոյ ծառին, հա՜յ, գովքն ասէյանք։