Խոսրովային ճառ մի ասաց,
Որ չոր թուեաց վարդապետաց։
(Դաւիթ Անյաղթ)
Մանուկ մի կայր ի Հայք գովան,
Քան ըզՍամփսոն այլ յաղթական.
Վէմ մի վերոյց մեծ տրամական,
Ի ծովն ընկէց կանգնեաց արձան։
(Տորք)
Մանուկ մի այլ ի յայս նըման
Էր ի յազգէն Արշակունեան.
Հանչաք մանուկ էր ու իշխան,
՚Դ Եփրատ վազեաց քայլ մի լըման։
(Վարազդատ)
Մեռանի՜մ և մահանամ,
Դարձեալ յառնեմ կենդանանամ.
Զաչս ի յերկինըս համբառնամ,
Բազմաստեղօք պայծառանամ։
(Ցորեան)
(Հատուած)
…Բայց և ըզքեզ յայս հրաւիրեմ,
Արևելեան քաղաքդ Անի.
Կըցո՛րդ լեր դու իմոյս ձայնի,
Եւ ըսփոփիչ տարակուսի.
Քանզի երբեմն և դու էիր,
Վայելչական հարսն ի քօղի.
Մերձաւորաց յոյժ ցանկալի.
Հեռաւորաց փափագելի։
Շինեալ եղեր տուն արքունի,
Ընտրեալ նահանգըդ Շարայի.
Թագաւորաց Բագրատունի,
Որ ի ցեղէն Իսրայէլի.
Յազգէն սերեալ մեծին Դաւթի՝