Էջ:Armenian classical poetry vol 1.djvu/33

Այս էջը հաստատված է

Իմ պարոն Ակնարիկոս,
Խայտարիկոս։

Թէ եկին ի յիրար,
Թէ եկին ի յիրար,
Ու մըտին ի մօտան,
Իմ պարոն Ակնարիկոս,
Ի սուրբ Թորոսու։

Թէ սուլտանն ի մօտան,
Թէ սուլտանն ի մօտան
Այլ ելեր,
Իմ պարոն Ակնարիկոս
Գունդըն կու խաղայ։

Թէ սուլտան ի ձիուն,
Թէ սուլտան ի ձիուն
Վար վազեց, թագորին,
Իմ պարոն Ակնարիկոս,
Աջն համբուրեց։


ՀՈՌՄԱՆՑՆ Ի ՎԱՐ ԳՈԻ Գ՚Ի

Ես Հոռմանցն ի վար գու գ՚ի,
Նա գայր վարդի՜ հոտ,
Նա գայր վարդի՜ հոտ։

Գայր վարդին հոտն ու մըրգին,
Մանուշակի՜ հոտ,
Մանուշակի՜ հոտ։

Ես ի քովս նայեցայ,
Թուխ մ՚ալ ի քուն կար,
Թուխ մ՚ալ ի քուն կար։

Վեր կեցայ, զնա պագի,
Նայ պագն անո՜ւշ էր,
Նայ պագն անո՜ւշ էր։