Էջ:Armenian classical poetry vol 1.djvu/47

Այս էջը հաստատված է

ԶԱբրահամու սեղան կազմէր իմ գաւազանըն,
Զորդին ընծա մատուցանէր իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

ԶՆոյի տապանըն շինէր իմ գաւազանըն,
Ի փըրկել զազգըս մարդկան՝ իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

Իսրայելի առաջնորդ էր իմ գաւազանըն,
Եւ ընկըղմիչ փարաւոնի՝ իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

Ցուպ՝ ի ձեռինըն Մովսէսի՝ իմ գաւազանըն,
Ա՛յն, որ Կարմիր ծովըն հերձեաց՝ իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

Սողոմոնի տաճար շինեաց իմ գաւազանըն,
Եւ քաւարան՝ մեղաւորաց իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

Շիտակ և շըքեղազարդ իմ գաւազանըն,
Ճօճ և ճապուկ և ճապկօղակ իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

Գեր ի վեր և գեր ի վայր՝ իմ գաւազանըն,
Ի քանդակ զարդարեալ է իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

Ի վերի դեհըն ոսկի՝ իմ գաւազանըն,
Եւ ի ներքոյ դեհն արծաթի՝ իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ՛, ոչ յաւազանըն։