Էջ:Armenian classical poetry vol 1.djvu/62

Այս էջը հաստատված է

Եւ ոստս ի ծառոց
Բերեալ մատուցանէին
Աստուածորդւոյն՝ սուրբ թագաւորին։

Ոստովք և տերևեալ ձիթենեօք
Եբրայեցւոց մանկունքն օրհնէին՝
Ուրա՛խ լեր, Երուսաղէմ քաղաք,
Եւ ցնծա, Սիօվն,
Մայր եկեղեցի։

***

Զգալուստ քո, Քրիստոս, այսօր
ՅԵրուսաղէմ՝ նոր եկեղեցի սուրբ,
Յաղթական երգով բարեբանեմք՝
Օրհնեալ եկեալ անուամբ տեառն։

Որ վասն մերոյ փրկութեան՝
Յաւանակի նստիլ յանձն առեր.
Ընդ մանկունսն բարեբանեմք՝
Օրհնեալ եկեալ անուամբ տեառն։

Թագաւոր երկնաւոր,
Զեկեղեցի քո անշա՛րժ պահեա
Եւ զերկրպագուս անուանդ քում
Պահեա ի խաղաղութեան։

***

Ի յարութեան յաւուր գալստեան փրկչին,
Տարածանէին մանկունքն զհանդերձս
Եւ անդադար ձայնիւ օրհնէին՝
Օրհնեալ եկեալ անուամբ տեառն։

Ոստս ի ծառոց բերեալ մատուցանէին
Աստուածորդւոյն առ ճանապարհաւն.