Էջ:Armenian classical poetry vol 1.djvu/70

Կուսութեամբ ընդ մահու պատերազմեալք յաղթեցին,
Խաչակից լինելով կուսածին արարչին։

է՜ զարմացումըն և ի վեր քան ըզհրաշըս
Խորհըրդոց և բանից հրեշտակաց և մարդկան,
Քանդի Էնըն աստուած ամենազօր զօրութեամբըն
Խոնարհեալ տեսանէր ըզհանդէս կուսանացըն։

Ընկերք միամիտք մարմնական կենցաղոյս,
Նախատակք հաւասարք և հոգւով միացեալք,
Միաբան ընթացեալք ի տեղի ճակատու
Զինեցան հաւատով և կացին յանդիման։

Թուլացան կորովիք հաստաձիգ աղեղանց,
Եւ տըկար կանայքըն վառեցան զինու,
Թագաւորն պերճացեալ զօրութեամբ և փառօք
Ի մանուկ ի կուսէն պարտեալ ամաչէր։

Ժողովեալ բազմութեան ազգաց և ազանց,
Ոչ զօրէին առ մի նահատակ,
Քանզի հասեալ ի թիկունըս աներևոյթ օգնութիւնն,
Խորտակեաց յայտնապէս ըզգաղտնի պատերազմըն։

Ի վերայ միոյ պատուական մարգարտի,
Խաղացին ցընծալով ամենայն հեթանոսք,
Արևմուտք յարևելըս ընթացեալըք հասին
Քարոզել յայտնապէս ըզչըքնաղ տեսութիւն։

Լուան թագաւորք և լըցան խընդութեամբ,
Որսալ յանձն առին ըզգաղտնի մեծութիւնն.
Պարգևել իրերաց խոստանային բանիւք
Եւ ծածուկ հընարիւք գողանալ ի միմեանց։

Խորհուրդ հոգևոր յըղութեանցըն յայտնիւր,
Եւ երկունք փըրկութեան աշխարհի ճեպէին.
Քանզի կամըք վերին հրամանին քաղցրացեալ,
Իջուցին ի վերուստ ըզպարգևս փըրկութեան։