Էջ:Armenian classical poetry vol 1.djvu/77

Այս էջը հաստատված է
ՍԱՀԱԿԴՈՒԽՏ ՍԻՒՆԵՑԻ
(Ը դար)


***

Սըրբուհի՛ Մարիամ,
Անապական տաճար
Եւ կենարար բանին ծընող և մա՛յր.
Օրհնեա՛լ ես դու ի կանայս,
Բերկրեալ տիրամայր և կո՛յս։

Անդաստան հոգևոր և համապայծառ ծաղիկ,
Որ ի հոգեհոս անձրևէն՝ հովանաւորեալ ի քեզ,
Պըտղաբերեցեր ի հօրէ՝ յայտնեալ մարդկան.
Օրհնեա՛լ ես դու ի կանայս,
Բերկրեալ տիրամայր և կո՛յս։

Հաստատութիւն երկնի և երկրի,
Կենդանութեանց բաշխող,
Որ աստուածային լուսով ճառագայթիւքըն վայր իջեալ՝
Վերականգնեաց ըզնախահայրն ի գլորմանէ.
Օրհնեա՛լ ես դու ի կանայս,
Բերկրեալ տիրամայր և կո՛յս։

Աստանօր երկինք ի յերկրի երևեցար
Եւ վեհագոյն քըրովբէից,
Որ զերկնային զօրացն ըզտէրն
Ի գիրկըս քո բարձեալ կրեցեր.
Օրհնեա՛լ ես դու ի կանայս,
Բերկրեալ տիրամայր և կո՛յս։

Կենացն փայտիւն հորդեցեր մեզ ճանապարհ
Ի սրովբէափակ պահպանութենէ