և արբէ՛ք զիմ գինիս,
Զի կեցջիք յանսպառ,
յանվախճան յաւիտեանս։
Երկինքն ի յերկինս և երկիրս ի յերկինքն,
Վայրէջք ի խոնարհ, և վերելք ի բարձունս.
Երկին նոր երկին լոյս արփազարդեալ,
Վերին աւետիքն ի յերկիր ծաւալին.
Գուշակք ի յէից եւթնատես միակին,
Խորհուրդն եթերեան նոյն ի թևըս հողմոց.
Ծանոյց տեսանողն ի յերկուց թռուցելոցն,
Հարսինըք կանայք արծւաթռիչք սըրընթացք,
Եւ հողմք ի չորից վեր ի յօդն ամբառնին,
Եւ յայն քառադեան գետըն վտակ բըղխենայր,
Հոսէր, իջանէր անդր ի ծովն առաջին,
Խաղայր, ծաւալէր անդր ի ծովն որ յետնոյ։
Ծովուն առաջնոյ անդր երամք աղաւնեաց,
Ծովով երկրորդի ձագք արեամբ թաթաւին.
Ծաւալ ծով ծիծաղ քաղցր օդով շարժենայր,
Շարժէր սաբայեան ի կղզիս կընդըրկի.
Ամբակ շափիղայ տեառն յայգին Կեդրոնի.
Ի խաղըս գետոց հրով վառեալ բուրաստան,
Եւ անդ մակաղին երամակքըն Գեբայ,
Նոճիւ սարդենայ փառք պատիւ Կարմեղայ։
Ա․
Ձայն հառաչանաց հեծութեան սրտի՝ ողբոց աղաղակի
Քեզ վերընծայեմ, տեսողըդ գաղտնեաց,
Եւ մատուցեալ եդեալ ի հուր թախծութեան անձին տոչորման՝
Զպըտուղ ըղձից ճենճերոյ սասանեալ մտացս,
Բուրվառաւ կամացըս աոաքել առ քեզ։
Այլ հոտոտեսցիս, հայեսցիս, գըթած,
