թերը ձգվում էին, խողովակ կազմում, որտեղից ելնում Հր նախ' մի բառ, ապա տնքոց։ Այդ տնքոցը, որ շատ խորից էր, թանձ¬ րամիս մարմնի խորերից, կարծես բառի արձագանքն էր։ Քիրաջյանը սկսեց պատմել, որ ինքը (Гհեռվեն եկած է մա֊ լառիային դեմ մաքառելու և ազգին ֆիզիքը ազնվացնելու» ։ Էլ ուրիշ շատ բան պատմեց, բայց Սենդին ուշադիր չէր լսում։ նրան դուր էր գալիս մսի այդ հսկա զանգվածի' փորի մակ¬ ընթաց ու տեղատու լինելը և այն անորոշ ձայները, որ ելնում էին մարմնի խորերից, իբր բողոք շոգի դեմ, մոծակների դեմ, 10 նոր ուղղագրության դեմ։ նա իմացավ, որ Քիրաջյանը Я ագար ակներ ոլ և ավանակ- ներու տեր» է, գաղութահայ հարուստներից, որոնք աղքատա¬ խնամ ի գործերով են պարապում, եկեղեցու համար գանձանակ հավաքում, «հայասեր» օտարների պատ վին ճոխ ընթրիք սար¬ քում և ճառումՀ նստած, կանգն ած, բաժակը ձեռքին, ճառում ավտոյի մեջ, ճառում հյուրի ձեռքը սեղմելիս։ Իսկ հետո*. այդ հետոն նրանց աշխատանքի իմաստն է, «ազգային» աստառը։ Հետո նրանք դոլլար են ասում, Ֆրանկո-Մարսեյլ, կարատ, «քեմփեյն»,— որ վարժապետն ու տիրացուն (իսկ Սենդին գա- 20 ղութներում այդ երկու տիպերից շատերին էր տեսել) կարծում են, թե այդ նշանակում է Яօտարների միջամտություն», Яազգա¬ յին օջախ» և Яանկախություն»։ Ք իրաջյանը սրտնեղել սկսեց, իսկ Սենդին շարունակեց լրագրի ընթերցումը*
— Հրամանքնիդ ուսկի՞ց եք,— ելավ մի ձայն մսի գունդի
խորերից (կամ թեճ ЯՁայնը հնչեց էրզրումի հայոց լեռներեն»)։
— Երկաթուղեցի։
— ^7 ԸԱաԼՈԼ рш^ լէ* տեղ մը ծնած եք անշուշտ։
— Ես ծնած չեմ տակավին։ Մայրս ծնել է ինձ գնացքի մեջ,
30 բոլորովին պատահմամբ։
— Հոգիդ սիրեմ, պատմե* զիս շատ մեծարած պիտի ըլլաք»
եթե հետս գավաթ մը սուրճ խմեք։ Կտեսնամ, որ դուք ալ ինծի
պես օտարական մըն եք։
Սենդին և Քիրաջյանը ուղղվեցին դեպի մոտակա սրճարան։
Առաջինը միայն քայլում էր, երկրորդը էլ քայլում, էւ օրոր¬
վում։ Սենդին հեռվից ձուլված էր երևում, իսկ ընկերը' կազմված
562
