1 Հ. Փիրումյանի «Խոտաբույսերը և նրանց մշակության եղանակները» գրքույկը լույս է տեսել «Գյուղացու գրադարան» մատենաշարով, № 4 (7), Երևան, 1925, 28 էջ։
2 Բնագրում՝ վիկան և շամբալան բառերի վրա դրված է աստղանիշ, իսկ տողատակին՝ խմբագրական հետևյալ ծանոթությունը. «Այս խոտերը տակավին ուսումնասիրության կարոտ են, և վաղաժամ կլիներ նրանց մասին գրել այս գրքույկում»։
ԲԱԶՈՒԿԸ ՈՐՊԵՍ ՏԱՎԱՐԻ ԿԵՐ
(էջ 163)
Տպագրվել է՝ ԿՌ, 1925, ապրիլի 25, № 13, էջ 4, «Գյուղատնտեսական» բաժնում, Բ. ստորագրությամբ։ Արտատպվում է նույն լրագրից։
ՊՏՂԱՏՈԻ ԾԱՌԵՐԻ ԽՆԱՄՔԸ
(էջ 165)
Տպագրվել է՝ ԿՌ, 1925, մայիսի 1, № 14, «Գյուղատնտեսական» ընդհանուր վերնագրի տակ, Բ. ստորադրությամբ: Արտատպվում է նույն շաբաթաթերթից։
ԻՆՉՊԵ՞Ս ՎԵՐՋ ՏԱԼ ԱՐՏԻ ՓՈՒՇԻՆ
(էջ 166)
Տպագրվել է՝ ԿՌ, 1925, մայիսի 31, № 17, «Գյուղատնտեսություն» ընդհանուր վերնագրի տակ, Ա. ստորագրությամբ։ Արտատպվում է նույն շաբաթաթերթից։
Այս հոդվածը լայն հետաքրքրություն է առաջացրել գյուղացիության շրջանում (տե՛ս Ե. Մինասյանի «Գյուղացիք շատ գոհ մնացին» թղթակցությունը, ԿՌ, 1925, հունիսի 21, № 19):
Կ. ՄԵԼԻՔ-ՇԱՀՆԱԶԱՐՅԱՆ, «ԾԽԱԽՈՏԻ ՄՇԱԿՈՒԹՅՈՒՆԸ»
(էջ 167)
Տպագրվել է՝ ԳԿ, 1925, № 6, հունիս, էջ 63, «Գրախոսական» բաժնում, Ա. Բ. ստորագրությամբ։ Արտատպվում է նույն ամսագրից։
1 Կ. Մելիք-Շաննազարյան, Ծխախոտի մշակությունը, Ե. «Գյուղացու գրադարան», № 7։
2 Կոտանդին Մելիք-Շահնազարյան (Տմբլաչի Խաչան)-գյուղատնտես, գրող։ 1924 թ. դեկտեմբերի 16-ին նշվել է նրա գրական գործունեության 50 և գյուղատնտեսական 40-ամյակը։ Այդ առթիվ ՀՍԽՀ Կենտգործկոմի որոշումով նրան շնորհվել է հանրապետության վաստակավոր գյուղատնտեսի կոչում։
3 Թոխել — քաղհանի ուրագով բանջարանոցի հողը փխրեցնել։
4 Պիճեր (բջեր) — ծխախոտի բույսի վերևի տերևածոցերից աճած կողմնակի շիվերն են (խորթուկները), որոնք բազմանալով թուլացնում են բույսին։
