Դու երկնամերձ իմ հայրենիք, դու հիՆավուրց իմ Հայաստան, Անմահ բանի սպասարկու, խորհուրդ խորին, իմ Հայաստան, Դու ալևոր տեսիլների աստեղազօծ իմ Հայաստան, Եվ նոր խոսքի ավետաբեր, հազարավերք իմ Հայաստան:
ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԽՐԱՏԱՆԻ
Ժողովուրդը միշտ առաջնորդի պետք ունի:
Գիտությունը մենաշնորհ չի ճանաչում: Ոչ ոք չի կարող ասել, որ ինքը մեկընդմիշտ տիրացել է լիակատար ճշմարտությանը և իրավունք ունի գիտության բոլոր հարցերում առաջին խոսքն ասելու, որպես բռնապետ։
Ճշմարտությունը ամենից երկչո արարածն է։
Կինը մեղմ պիտի խոսի, նուրբ, դուրեկան ձայնով, ոչ թե ճղճղա:
Այն դերասանը, որն աշխատում է դուր գալ, նա իր հաջողությունից մի բան գողանում է:
Երջանիկ կարելի է համարել նաև այն մարդուն, որը իր կյանքի ճանապարհին չի հանդիպել չարերի, գռեհիկների ու պնդաճակատների։
(գրող, գրականագնտ, մանկավարժ 1864 -1919)
Շատ լեզուների իմացությամբ հպարտանալու իրավունք չունի նա, ով չգիտե իր մայրենին:
Լքել հիմա Հայաստանը, միևնույն է, թե անցյալ դարերում լքել Ավարայրի դաշտը և մենակ թողնել Վարդանին, միևնույն է, թե առանց դիմադրելու, հակառակորդին հանձնել Անիի բանալիները:
Հաճախ եմ Բյուրականից նայում գիշերային Երևանին. այն նման է մի նոր գալակտիկայի' իր մեծ ու փոքր աստղերով, իր կրակներով, գալակտիկա, որ ապրում է հայերեն կյանքով:
ԱՇԽԱՏԱՆՔԻ ՈՒ ԱՇԽԱՏԱՍԻՐՈՒԵՑԱՆ ՄԱՍԻՆ
Գոհունակությամբ աշխատելը առանց պսակի չի մնա:
Որևէ երկիր՝ ձեռնածալ նստած չի կրնար քաղաքակիրթ տիտղոսին արժանանալ:
(սփյուռքահայ ծաղրանկարիչ, հրապարակախոս,1898—1977)
