նուել: Բացի դրանից ցրտի վերաբերմամբ ճիճուն շատ դիւրազգաց է. իսկ յայտնի է թէ առաւօտներն աւելի ցուրտ է լինում։
Բայց պէտք է ասած՝ շատ լաւ աշխատել
է իմանում։ ԵթԷ ուշադրութեամբ
դիտէք, կըտեսնէք որ նա ամենայն եռանդով
և մեծ հմտութեամբ տերևներ է քաշ տալիս
դէպի իւր բոյնը, որոնցով նա դռնակ է շինում
իւր տնակի համար, որպէսզի թէ ցրտից
պաշտպանւած լինի և թէ առաւօտեան
պատրաստի նախաճաշիկ ունենայ։ Իսկ
տերևներ չեղած ժամանակ դռնակը շինում է ուրիշ
միջոցով, որի համար շատ կարելի է թէ
տնազ անէք, եթէ իմանաք։ Սակայն լաւ
վերահասու որ լինիք, փոխանակ տնազ անելու,
կըզարմանաք նրա այդ խելացի հնարագիտութեան
վրայ։ Այդ նպատակի համար նա մարմինը
թեքում է՝ գլուխ դէպի վայր, և
սկսում է ամենայն եռանդով աշխատել իւր
զօրեղ մկանունքներով. մի րոպէից յետոյ ճիճուի
գլուխը բնի մէջ կըլինի, իսկ միւս մասը
կըմնայ բնից դուրս, ահա հէնց այդ րոպէից
է նա ձևռնարկում իւր տնակի դուռը
շինելուն։ Եւ ճիճուն սկսում է մեծ ջանասիրութեամբ
հող կուլ տալ, որ մտնելով նրա
ստամոքսը և անցնելով աղիքներով՝ բոլոր սը—