Ահա այդպիսով երկրի ներքին շերտը խառնւում է վերին շերտի հետ: Այս էլ կայ որ նրանց աղիքներով անցկացած հողը շատ է մանրւում և փխրունանում, որով աւելանում է նաև հողի աճեցողութիւնը: Բայց դեռ այդ բոլոր չէ:
Կարմիր-ճիճուներն ուտելով վայր թափուած
տերևները, մարսում են և փոխարէնն
իրանցից արտաթորում բոլորովին պատրաստի
և ամենաբերրի սևահող, սրի վրայ շատ
լաւ են աճում ամեն տեսակ բոյսեր և մանաւանդ
հացահատիկներ ցորեն, գարի, հաճար
և այլն:
Դիտուած է որ ինչ տեղ շատ կայ
կարմիր-ճէճու, այնտեղ հողը միշտ բերրի
ու առատաբեր է լինում, եթէ որ բնական պատահար
երաշտութիւն, կարկուտ, մորեխ և այլն
չի պատահում:
Ամեն աեսակ հող՝ նախ քան արգաւանդ,
այսինքն բերրի դառնալը և բուսականութեամբ
ծածկուիլը, ոչ թէ մի կամ երկու,
այլ շատ և շատ անգամ է մտնում ճիճուների
ստամոքսը և աղիքների միջով անցնելով
դուրս գալիս:
Ի հարկէ թէ զարմանալի է և թէ անհաւատալի,
որ ճիճուի պէս փոքրիկ, շնչին
