Բայց գուցէ դուք աւելի զարմանաք, եթէ ասեմ որ ձեր դրած քարը ո՛չ թռել է և ո՛չ փախել, այլ մտել է հողի մէջ, կամ աւելի ճիշտն ասած՝ կարմիր-ճիճուները նրան թաղել են հողի տակ. իսկ քարը դրած տեղի վրայ միայն մի փոքրիկ թմբիկ է գոյացել, որ ծածկուած է սիրուն կանանչ խոտով։
— Կարմիր-ճիճունեն ինչպէս կարող էին
քարը թաղել հողի տակ, որ կարելի է իրանցից
շատ էլ շատ ծանր է։
— Այդ հարցի պատասխանը Դարվինն արդէն
տուել է։ Ահա թե ինչ է ասում նա այդ
մասին.
«Եթե որ անհարթ ձևի մի քար ձգուի
գետնին, նա կըյենուի երկրի մակերևոյթի
վրայ անպատճառ, իւր աչքի ընկնող մասերով։
Մի կարճ ժամանակամիջոցից յետոյ կարմիր-ճիճուներն
իրանց արտաթորութեամբ կլքցնեն
քարի ներքին մակերևոյթի բոլոր դատարկ
տեղերը — փոսիկները, որովհետև ճիճուները
շատ են սիրում քարի պաշտպանութեան
տակ ապրել։ Երբ այդ փոսիկները լքցւում
են, այնուհետև ճիճուներն սկսում են իրանց
կուլ տուածա — կլանած հողն արտաթորել
նաև քարի սահմաններից դուրս. ահա այդպիսով
քարի շրջապատի, այսինքն չորս կող-
