— Ի՞նչ նվեր կ՚ուզես որ բերեմ քեզի,
Իմ աղվո՛ր հուրիս, պատանին կ'ըսեր,
Տաղերգ մը նուրբ, գիրք նըման բեհեզի
Որուն մեջ կարդաս իմ պաշտումն ու սեր:
Եվ աղվոր հուրին աչքերով անթարթ՝
Կը նայեր հեռուն, հեռուն, ամպերուն,
Որ կը սուրային ճերմակ ու հանդարտ,
Ճերմակ անուրջ մը տանելով հեռուն:
Ու կը հարցըներ պատանին նորեն.
— Կ՚ուզե՞ս մանյակ մը, վարսկա՞լ հյուսեմ,
Աշխարհի շըքեղ արևակներեն
Որոնք քեզ պատմեն իմ սերըս վըսեմ:
Աղվոր աղջիկը անշարժ ու լըռին
Կը նայեր ծովին կապույտ ջուրերուն,
Որոնք ավազին վըրա կը խըրին
Փըշրելով վիհին անուրջն օրորուն:
Ու կը թախանձեր խանդավառ տըղան,
Ուզելով ձոնել պերճանքներ անգին,
Որոնց անունեն միայն կը դողան
Կանանց սիրտերը տենդով մ՚ահագին:
«Գոհարներ, տաղեր, ծաղիկ, խոսքով սեր,
Ըսավ աղջիկը ձայնով մ՚որ կուլար,
