Էջ:Collection works of Sibil.djvu/67

Եվ ուխտերը, երդումները օդն ի վեր
Կը վարարին, ինչպես թերթեր հողմավար:

Մի՛, մի՛ ըսեք. խավար է ծայրը կյանքին.
Անմահության հույսն աղվոր տենդ մ՚է փարթամ,
Թե հող, մոխիր պիտի դառնա մեր հոգին...
Ո՜հ, թողե՛ք որ ցընորքներուս հավատամ:

1913