Էջ:Collection works of Sibil.djvu/80

Խորախորհուրդ աչքերուն
Հոգիին որ հավես կուլա թոշնած երազն իր գարուն։

Ո՜հ, կ՚ըղձայի, կ՚ըղձայի՝ մայր ըլլայիր պահ մը լոկ
Հանդեպ կյանքին անողոք
Օրենքնե՜րուն անսասան,
Եվ ըզգայիր թե սրտեդ մայրդիկ ի՜նչ սեր կը հուսան։

1924