Էջ:Collection works of Sibil.djvu/83

Եվ կը թողուս որ մահն անգութ գա խըլե զայն
Զոր սիրեցիր հոգիեդ շատ։

Ինչո՞ւ ապրիլ, թափել արցունք,
Երբ չես կարող ըսել դժբախտ էակներուն
Զորս կը տանջե քաղցն ու պասուք․
«Մի՛ զրկըվիք, ահա՛ մարմինս, ահա՛ արյուն,
Առե՛ք, կերե՛ք, ապրեցե՛ք դուք»։

1931