Էջ:Daniel Varoujan, Colleced works, vol. 1 (Դանիել Վարուժան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1-ին).djvu/248

Այս էջը սրբագրված է

Առույգ է սիրտն, հոգին անոր,
20 Եվ բնությունն ալ քաղցրիկ ու հեզ։

Ինչպես որ քեզ խամրե խորշակ,
Մանգաղ մահուն զինքն ալ հընձե․
Սակայն իրեն պատիվն ու փառք
Այս աշխարհես միշտ անանց է։