37—39
Ըրի՞ն այնպես, որ իրեն [վեh| կուրծքն ինձ համար
[Որուն] Այլևս երբեք չը բաբախե, չը հուսա,
Որուն վրա [կը հանգչեցնի] լուռ կը հանգչեր գըլուխս հար.
47
Ծնողքներու [անմեղ մանկունքն] հեգ մանուկներն
անտերունջ,
58
[Նե ծըռեցավ] Կույսն հակեցավ, մեղմիկ, ջուրին վրա
պայծառ,
50
— Անդրադարձած [թովիչ] վարդե դեմքին իր՝ անփո՞ւյթ —
64
Որուն վըրա, ավա՜ղ. էին չորցած
68
[Եվ թըռչունն ալ] Խաշնահավն ա՜յ չերգեց երգն իր
խընդության
70
Հատակն աշտե, և կափարիչը՝ վահան։
Ո՜վ մարդկություն, [Ո՜հ ուր էր թե] լավագույն էր սև օձեր
Սիրտըդ վիժեր՝ քան թե փառքիդ [իղձը] տենչը սին.
[Եվ] Ներերդ [հուրի] կրակի և արյան բոց մհրահրեր,
78
Եվ հաղթանակդ՝ [արմավենի արյունոտ] արմավի ճյուղ
մարյունլվա՝
[Ժըպի՚տդ արցունք] Խինդդ է՝ ցընորք, դափնիդ [ցընորք
մաղոտ] մոխիր մապագա։
5
Վառված կարմիր վերչալույսեն...
18
Ցըցված՝ միջև փըրփուրներուն ըսպիտակ,
33
Կամ վրեժխընդիր նիզակներն, տեգերե
51
«Եթե իրեն գարգմանուկին հետ միասին
56
Շըրջանն ըրած արևուն պես,
62—63
Հեգ ճիչով մ՛ետ ընկըրկեցավ ան հանկարծ։
Մեկզի նետեց ձեռքերեն ճյուղն մոլորուն՝
45
Պիտ տարիներ կազմեն այս մեն գաղափար՝
12
[Լացավ ոհ] Եվ, ոհ, լացա՜վ. մարդն էր՝ շնորհքին տակ
մանկան։
19—20
Զեփյուռ մ՛որ թույլ հունտին [շըչե] հըծծե. Տո՜ւր ծըղոտ։
Մայր մոր [մանկան] տըղուն ըսե. Քալե՜... Հայր մոր՝ Գըե՜։
26
Գիծեր՝ որք ինձ թըվին երազ [ծուռ, բեկուն] բեկբեկուն,
30
Ուր [աղոթք մը չի ամփոփվիր բովանդակի չամփոփվիր հոգվո
մաղոթքը համակ.
34
Որուն [դայլայլն] երգերն իր շըրթունքներն են գողցեր.
