204—207
Մերկացնելով [մարդաըտացող] մարգարտաշող կըրճըտումն
Ակռաներնուն մարդու միսի [անսըվաղ] անոթի։
Մերկ են կիներն ըստինքներով բովանդակ,
Եվ մանուկներ՝ ջըլեբաց՝
209—211
Գարունն ընդհուպ կը թափթըփի չավարտած
[Դեռ չավարտած իր] Դեռ բողբոջումն իր առույգ։
Գոռուկոչում մ՛որ վըրեժի կը պոռթկա,
212—213
Կը տարածվի քաղքին, քաղքին մեջ բովանդակ
214—215
[Շըղթաներե] Ամեն շըղթա կը բեկտի և ամեն բանտ կը փլչի
217—220
Կառափնարանը ճարպոտ
Հերոսներու վարդակարմիր արյունով
Բոցերու մեջ կը ճարճատի
Ըլլալով ջահ գիտակցությսւնն ամբոխին:
224—229
Ըսպառազեն. ամեն տղեք ոտքի է
տողերի
Ոտքի միակ վրիժադրոույթ ոստումով
փոխարեն
Աճավասիկ հողը կըրծող խուժանն Է
Որ կը կանգնի նույն իրեն
Գերեզմանին քարին վրա:
230—232
Եվ մարդկային օվկիանն այդ փըրփրերախ
[Կեռա իր խոր վըհերեն] Կեռա խորքեն իր մըռայլ,
[Եվ ալիքներն կը հոռին] Հառաջ կերթան ծուփ առ ծուփ
234—235
Մինչև քիվերն պալատներու հոյակապ
Մինչև ճակատն արևուն
236—242
(չկա)
243—245
Եվ կ՚հայհոյեն կ՚աղոթեն
Եվ կ’հայհոյեն վերստին
Կը մըրմընջին խոժոռադեպ ծուփ առ ծուփ
246—247
[Խոժոռադեմ մըռընչելով] Վրե՜ժ, վրե՜ժ, Նեմեսի՜ս։
Եվ [դիցուհին] Նեմեսիսն հո՜ն է, հո՜ն է մխիթարիչ
249
[Ինչպես լուսինն] Լուսնակին պես ալիքներն այդ
կը քաշե
251—254
Եվ ամբոխն հորդ շուրջն արձանին. կը դիզվի
Հետք հետքի վրա, կրպակներ հետ ուսերու,
Միապաղաղ և միածուփ, խուռնախիտ
Առջևն ահեղ Դիցուհվույն
258—388
Մայրերն [իրենց] ըսպաս կընեն
տողերի
Ըստիքներնին քաղցեն [գիրցած] ցամքած և լըխկած
փոխարեն
Իրենց հերոս զավակներուն [խողխողված] մորթված
Քըղամիդներն արյունլվա
Եվ բերելով աստվածուհվույն նվերներ
[Ու կը գոչեն, ով Նեմեսիս] Միահամուռ կը գոչեն
