Հայրենիքի կիջնե հերոս մը ծերուկ
[Զենոպտրդով] Զենքին տակ փողփողուն
[Եվ դափնիով] Դափնեհյուղով պըսակած,
Եվ կը (ճեղքի) կանգնի, կանցնի ամբոխն ապստամբ,
[Զենքերն արյուն կը կաթեն] Գոտիին մեջ դաշյունն
արյուն կը կաթե:
Աչքերուն մեջ կը ծաղկի
Հաղթանակի ժըպիտը մին գոհունակ:
Կը մոաենա Նեմեսիսին, հոգին լի
Շնորհապարտ աղոթքներով անբարբառ,
Կը հանե հոն դափնեպըսակը ճակատեն
Եվ դյուցազնի իբըր նվեր
Կը մխիթարե, կը ձոնե
Աստվածուհույն առջևը մի առ մի
[Կը փետռտե, կը ցանե]
[Եվ ավասիկ դափնի — տերև մը արչանոտ]
Այն ժամանակ անկե տերև մը արյունոտ
[Կ՝իյնա ճակտեն դիպվածով] Կերթա, կիյնա պատահմամբ
[Պատվանդանին վրա նընջողի ճակտին վրա բանաստեղծին
քընացող,
[Որ երբեք բան մը չըզգար] Որ բընավ չըզգար, չիմանար։
1—3
Քերթողն հըսկա է հերարձակ մըտավ լուռ,
Արվեստանոցը ու փակեց
Պըղընձակերա լայն լայն դըռներն հապըշտապ։
7
Լեռնակուտակ զանգվաձ մը ջինջ մարմարի
11
Թե աստղերեն իջնելով՝
1—37-րդ
Արվեստանոցը մըտավ քերթողն հըսկա և խոժոռ
տողերի միջև
Աչքերն հըղի երազով, օծված լույսով հոգին գոռ
փոխարեն
և խուժանին դեմ փակեց
Փըղոսկրյա այդ շենքին պըղընձե դըռները բոլոր
Ոսկի փեղկերը փակեց:
Լեռնակուտակ զանգված մը մարմարի կ՜ըսպասեր,
Հոն ըստվերին մեջ՝ պատրաստ հագնելու ձևը տիտան
Դյուցազնի կամ Աստվածի:
Ճերմակ ժայռ մէր բարբարոս և կը կըրեր դեռ իր մեջ
Քայքայված բույն մարձվի:
Քանդակագորձ քերթողն այն սոթտեց թևերը ջըղուտ
Եվ ոսկի մուրճն ափին մեջ, մարմարին դեմ, գըլխեբաց,
Հըսկայի պես կանգնեցավ:
