Էջ:Daniel Varoujan, Colleced works, vol. 1 (Դանիել Վարուժան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1-ին).djvu/388

Այս էջը սրբագրված է

Դեպի գագաթը պարսպի բեկորին
[Զոր իմ այս բուն արյունես մեջ ու]
113—119 [Ճեղքերն] Ծերպերն որմին, ժամանակի վերքեր, ինձ
Սանդուխ կըլլան, քայլերուս փրխըրված
Ներքև կոշտերը փըխրուն
Կը թավալին ու մատերուս տակ ճանկող
Բաղեղներեն ձեռընտու
Մողեզներու անձրև մը վար կը տեղար
Վեր: Հոգիս բուռն հիմարության մումին տակ
123 Կայծքարերուն դեմ կուրծքըս շերտ կ՛արյունի
125 Վարը փուշի մը ճանկերուն
128 Կուռ ու մկնեղ թևերով,
130 Նըշխարներուն վրա ճագար պապերուս
132 Պարիսպներուն ուսին [հըզոր] խրոխտ կը կանգնեմ...
133—149 [Ով ահավոր հակադրություն, է [որ կուտաս] [մինչդեռ]
տողերի վերև ուրախ]
փոխարեն [Վերը վեհ Աստուծո] Ո՛վ անգութ վերելակ
[Որ կուսական հոգիս ժըպտան երկնքին
Ու տըխրունակ ավերակի մը մեջտեղ]
Որ [երկընքին] կամ լույսին Ու [ավերին] խավարին
մեջտեղ զիս
Մըտածման ոսկի ամանով կ՝առկախես
Եվ [հոն ոտքիս տակ, ոտքիս տակ] վարը ոտքերուս
տակ կը գըտնեմ
Անիին մեջ հարազատ ցոլքն [երկընքի] երկնի
[Լուսինն հոս գանկին մեջ է]
[Լիալուսինն հոս տեղ վահան մը ժանգոտ]
Լուսին այս [դիմագիծը խորհուրդին մեջ] խորհուրդին
դեմքը վեհ
Փլատակը՝ մեղքն [հավերժության] Հավերժին
133—138 Ո՜վ աճավոր վերելակ,
Ո՜վ արբշիռության [ապրելու] բողբոջելու նույնիսկ սև
[Նույն ոսկըրների] դամբանի վրա կամ ոսկրի,
Ո՜վ վեհ բարձունք՝ որ [առջինն] նախնիքին մոխրին վրա
Զերդ [թարմ ծիլ որ] ծիլ մ՛որ կապրեցնե կոճղ մը հին
138—139 Նոր սերունդին մատղաշ հոգին կը գըգվես
տողերի միջև Ազգի սերմին անմահությանը հույսով
139 Ո՜վ բարձրություն մոգական՝
141—142 Մտածման ոսկի առասանով կ՝առկախես.
Կու տաս անցուկ մխիթարությունը [սրտիս] հոգվույս՝
144 Անիի մեջ [Հարազատ ցոլքը երկընքի մեծության] ցոլքն
երկընքի մեծության,