Էջ:Daniel Varoujan, Colleced works, vol. 1 (Դանիել Վարուժան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1-ին).djvu/393

Այս էջը սրբագրված է

31—38 Այս բնակարանն այս սև [խորհուրդն հապվեցավ] խորհուրդն է հագած,
[Եղած է սիրտ և եղած է] Եվ մեռելի [իբրև սիրտ մըզգաստացող]
մանփակ աչքին հանգունակ
[Արդ ան հավետ քու] Ան՝ արևուն և կյանքին
[Առ միշտ բացե, առ միշտ] Եղած է միշտ բաց, նաև միշտ
ալ զրկված։
[Հևքդ լըռիկ կը սքողեն] Ըմբոստ բաղեղն և ուռենին
հեզանազ
[Ըմբոստ բաղեղն ու հեզանազ ուռենին] Կը ծածկեն մուտքն
անոր [հազիվ թողլով ներս] [բակին մեջ ներս] զիրար
գըրկելով։
[Դուրսը բակին մեջ կը ծըլին վես] [Հոն բակին մեջ
կը ծըլին] [Լույս մը աղոտ՝ որով [որուն]
բակին մեջ լուռ կը ծաղկի] [Մամուռին հետ]
[Մամուռն անոնց] Բաղըրջուկներ] Բակին մեջ
կա ծըլարձակումը տըժգույն
[Մամուռը թուխ թավշի պես] Բաղըրջուկին և թավշանման
մամուռին,
39—40 [Մերթ] Ուր կերևի [հոն] մերթ պըռճըքումն աներկյուղ
41—42 Վառյակներուն դըրացի, մերթ ալ [անոնց] հանկարծ
[Մերթ փախչումն կարկաչով [անոնց ճիչով] դեպի դուրս]
[Մերթ փախուստը անոնց] [կարկաչը անոնց] [փախուստը
կարկաչով]
Փախուստն անոնց կարկաչելով դեպի դուրս։
42 և 43-րդ [Կը տեսնվի լուսամուտին վրա երդին]
տողերի միջև Ո՜վ խեղճ տընակ հայրենի
45—46 [Հոն պար մարդյոք ոգիներու կը դառնա] Արդյո՞ք անթաղ
դիակներու ոգիներ
[Հոն] կը ժողվին քան լալու կամ դափ զարնելու,
48 և 49-րդ [Ո՛չ ոք գիտե
տողերի միջև Ո՜չ ոք գիտե]
49—50 [Օր մըն էր՝ ես սիրտ ըրի] Իրիկուն մ՝էր, լավ կը հիշեմ
սիրտ ըրի
Այդ սեմեն ներս [անցնելու] մըտնելու։
52 [Աղոթեցին [կասկածով] [ու լըռեցին] [հույսերնին] հուսահատ]
[Այնքան Աստված գըծած էր մեծ և որոշ] Աղոթեցին
հուսակտուր, ա՜յնքան Աստված,
57 Եվ պատերեն՝ [խըխունջներեն ուր մերթ ցողկեր կը շըրջին]
Ուր կը շըրջեր ցողկը մերթ՝
[Կը բարձրանար. գերաններուն մեջեն մութ] [Չիղջերն արագ