1
Կը գըրե մայրս [ինծի. Որդյակդ իմ]. — Ո՛վ իմ որդյակըս
պանդուխտ
5
Թողեք հոգիս անոր ծոցին մեջ տրոփուն՝
62
Երկընքի մեծ գուշեն շողե սուրբ գինին,
65
Այդ վերացնող բոց ըմպելին ժանտ լեզի.
67-րդ տողից
(չկա)
հետո
84-րդ տողից
Հաստատեցի կարկինիս մեկ ծայրն, ուժով
հետո՝
Գողգոթայի սերին վըրա, մյուսով
հավելյալ
Որ առնում չափը մարդուն
Թողեք մեծնամ, ըրած՝ խաղաղ և անկոծ,
Բնությունը՝ մայր, անհունությունն օրորոց,
Ձըգեցեք զիս երազուն...
31
Երբ կը [ծըծեմ] խըմեմ, շուրթրս դըրած հորզոնին՝
69
Ովկիանոսներ և շանթեր,
79
Մի՛ վերցընեք — ատիկա գործ մ՛Է դաժան —
4—5
[Ո՛հ, ինչ աղվոր] Թողեք մեծնամ։ Ի՜նչ աղվոր է բնությունն։
Թողեք [մեծնամ] հոգիս, ի՜նչ կենսավետ է բնությունն՝
13
Ո՜րքան [խոր է. ո՛հ, ահեղ է. կյանք] սև է. ո՛հ, կյանքն է
այս. խո՜ր անդունդ,
26
Ո՛վ շիրմի մութ, ո՜վ կարկուտի մըռայլ ամպ.
29
Զի [կարդացի] ես տեսա ապագայիս մեջ տըմույն
62
Երկընքի մեծ գուշեն կապույտ սուրբ գինին,
65
Այդ վերացնող լուրթ ըմպելին լուրթ լեղի.
69
Ովկիանոսներ և սերեր,
73
Սեղանիս վրա այդ սիրտ ըսկիհը լեցված՝
76—77
Հաստատեցի կարկինիս մեկ ծայրն, ուժով
Գողգոթայի Սերին վըրա, մյուսով,
79—80
Մի՛ վերցրնեք — ո՛հ այդ գործ մէ հեթանոս —
Անոր դողդոջ մեկ սըլաքեն՝ Քըրիստոս,
83
Բնությունը՝ մայր, [Շեքսբիրի գանկն օրոց] անհունությունն
օրորոց:
70
Երբ այդ հըսկա տարըրներով կը շաղվեմ