Քաղած Մասսեն և Կովկասի լեռներեն
Փունջը կապույտ անմոռուկին։
Եվ բողբոջներ ազատության թարմ ու սուրբ.
Կովկասահայ վիրավորը
Պիտի բերենք ոսկրներն իբրե. ձոն
Արյունլվա ու հևհևուն պիտ բերենք
Եվ մինչդեռ մենք հոն ոսկրներուդ
Եվ մինչդեռ մեր որդիներն հաղթ պիտ՝ դընեն
Սընարիդ՝ մըղած Մասիսներեն Կովկաս]
80—82
Երբ մենք [ընծա ոսկրներուն] իբրև կարմիր փունջ․
Շիրմիդ ոտքին խոր ցըցենք
[Գլուխը] Գանկը Ցարին կամ Սուլթանին. Բըռնությունն
84
Պիտի սնարիդ դընեն վարդե փունջը ծանր
1—3
(չկան)
5
Իր վերջին սև գընդակին
6—7
(չկան)
8—9
Հիր ծոցին մեջ կը մըխա
Մեզի համար նոր Արշալույս մամպածրար:
11—12
Մահմեդի սև բազուկն իրեն կը մըղե
[Մոռացոնքի փոս մհուպ ընդհուպ մեր հոգնած] Մոռացոնքի
լայն գերեզման մհուպ ընդհուպ,
14
Մեր [հոգվույն մեջ կայծակներով կը հյուսվին] սըրտերուն
մեջ կը հյուսվին շանթերով
17
Իր սևուկ գլուխը [բանվորի] գեղջուկի, հերոսի
19—24
Կովկասի վրա ճանկով աստղերը փետող
Ազատության արծիվը հերոս ու կարշնեղ,
Եվ կը նայի, կը նայի շուրջն և [կարծես] արդյոք
[Պատնեշներուն հոսեց պարարտ հողին վրա] Իր արյունեն
նունուֆարներ պիտ ելլե՞ն,
[Տակ եղիճներն ընդուլնող] Կամ պիտի օր մը ծըլի՞ն
Հեստ բաղեղներ սև [եղիճներն] ցախերն ընդուլնող։
25—32
(չկան)
35
[Հետո աչքերն իր կը հառին] Հետո կհառին աչքերն սև նոճերուն՝
37—40
(չկան)
41—43-րդ
Եվ վարն անդին ու անդին, կզակ կզակի, հույս հույսի դեմ
տողերի
ընդհարվող
փոխարեն
Ռազմիզ [մռունչին] ծուխին խուճապին մեջ, ո՛վ սարսուռ,
44—47
(չկան)
48—49
․․․ան վերջին ցուրտ սարսուռով
