Էջ:Daniel Varoujan, Colleced works, vol. 1 (Դանիել Վարուժան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1-ին).djvu/457

Այս էջը սրբագրված է

29 Երկինքն ի վար Տոթաբերի արեգակն
40 Ամբոխներու ծովածուփ,
50 Եկավ և յոթն անգամ դարձավ գըլխուն շուրջ
57 Քեզի քացա՞խ, քեզի լեղի՞ խըմցուցին:
64 — «Ո՛վ իմ հնազանդ աղախիններըս,— ըսավ նե,
69 Եվ ձեր շըրթունքն ըրիք ըսպունգ քնքշական
80 Թող ինձ բերվի պատմուճաններս հինօրյա
82 Դըրեք շուրջը վեհ գըլուխիս, վա՜րդ դըրեք
112 Թողուց [որ] գլուխը շոյե
125—126 Եվ երբ քողն իր վեր նետեր
Եվ ըսպիտակ ալիքներուն մեջ անոնց
133 Մարգերն հարյուր ցեղերու,
135 (չկա)
136 Ու սարսափած, մոլեգնադող, պատռեցին


№ 23


1 [Պըղինձ] Պողպատ սալեն՝ որուն վըրա դարբնեցին
3—4 Հանկարծ գիսաստղ մելավ [երկինք բարձրացավ] ու վե՜ր
խոյացավ։
Բոց մազերեն անձրևելով [շառ լույսեր] կըրակներ
4—5-րդ Ամբողջ վրա ճեմեց, համբուրեց
տողերի միջև Ստրուկներուն բերաններն]
12—13 Մինչև [անոնց հոգվույն մեջ] սըրտին խորն անոնց,
Այն ատեն շռինդ մը շըղթայի [լըսվեցավ] շառաչեց՝
16—17 Եվ Թուրքիո [վիրավոր] լայնապեղ ծակած կուրծքն անսահման
[Բերկրանքի այնպես ժըպիտ մարձակեց] Ուրախության արձակեցին
այնպես ժըպիտ մհրճվանքի
17—18-րդ Որ թուխ ամպերն երկնքին
տողերի միջև Ջահերու պես ոսկի լույսեր հագվեցան
24 Ո՛վ Վեհապետ, սվիններուն ծա՜յրն է այսօր՝
31 Արյուն մը հին հերոսներու [խողխողված] մորթըված։
39—40 Հանկարծ լըսեց [կոչնակավոր մը թախծող] հըրավերն
44—45-րդ Ամբոխներուն [թափանցողի ծովածուփ
տողերի միջև [Տիկի՜ն, տիկի՜ն, եկուր կարմիր խընջույքին]
59—60 [Հանկարծ փշուր առատորեն հոսեցավ] Եվ փըշըրված, հանկարծակի, ուղխորեն,
[Հալած մեղրի հանգունակ] Մազերն ի վար հոսեցավ
64—65 [Հավատարիմ աղախիններս] — «Ո՜վ իմ հնազանդ աղախին -
ներըս, ըսավ ան,
[Հավատարիմ աղախիններս՝ որ ըսպիտակ] Աղախիններըս
թըխացած թևերով,