70
Սըրտիս վերքին, օ՛ն, [ծաղիկներ] մեհևանդ բերեք ինձ,
76
[Երբ մայիսի մեղմիկ անձրևն է դափրեր] Անձրևեն վերջ մայիսի։
90—91
Բոլոր [վարդեր] դափնի և մրտենի նետեցին.
[Եվ կեցցեներ կանչեցին] Դըշխո՜, դըշխո՜, կոչեցին,
93
Անոնց մեջ օր մօրորան
96—97
Ամենուն մեջ. և կերավ՝ մերթ [լալով] [խնդալով] ծիծաղկոտ՝
Եղբայրութեան աղբ [անուշ] ձյունի պես ճերմակ,
101
Ո՜վ խոլություն [կանացի] կնոջական,
106—107-րդ
[Եվ այնպես ան պայթեցուր]
տողերի միջև
107—108
[Ու ան խմեց, ան խմեց] Ու ան խըմեց, խըմեց գինին կարմրաբորբ...
[Իր ձեռքին մեջ գինիեն կարմրած] [Եվ գինիեն կարմրած իր
108—109-րդ
ձեռքին մեջ] Զեռքին մեջ բյուր բաժակներ
տողերի միջև
[Կենացն հազար ցեղի, հազար մայրերու
լի բաժակներ ջախջախեց]
109—110
[Փըշըրվեց] Ջախջախվեցան, և մարմարե ուսերեն,
Արմուկներէն [լուսացոլ] արփիացոլ հոսեցավ
113
Լըրջադեմ Թուրքն և կամ [թաթարն] Չերքեզն հաստահոն
118
[Եվ ոտքերով նըրբակոշիկ պարեցան] Կանանչին վրա նրբակոշիկ
ոտքերով
123
[Ամբոխին] Ժողովուրդին վրա [քերթվածներ] նվադներ թափեցին
132—133
— «Կեցցե՜, ըսին այն [ատեն] ժամանակ հոն բազմած
[Հոն տեղ բազմած] Մարզերն [հարյուր] ամեն ցեղերու,
135
Մեկ օրվան մեջ կը ձըգե [քողեքը] քողը սուգի
142—143
Որ գիշերվան մեջ [կըլլա մայր մբարեգութ] հերոսներ կը
թաղե,
[Կը թաղե որդիներն իր լալագին] Առավոտուն կըլլա հարս,
145—146
Որ ծովուն քով [հրապարակե հրապարակ] և խրախճանքի
սեղանին
Վարդ կը նետե [բոլորին] ամենուն,
151—153
Այս խրախճանքի [աղաղակեն սարսըռած] Ժըխորումեն
արթընցած
[Բոլոր հերոս որդիներն] Գայլ Վահաններն [ու Արշակներն]
Դավիթ բեկերն ընձառյուծ,
[Ավերներու տիկինին] Հերոսներն հին՝ գաղափարին
հինօրյա,
156
Եվ սարսափած, [կատաղի] մոլեգնադող, պատռեցին
