159—163
[Տեսարանեն այս Ներկա հոտին մեջ իսկ] Կարծես անցավ
բնազդորեն հոտին մեջ իսկ բովանդակ
Ոչխարներուն գլուխներն հակող սարսուռ [մը դժնդակ]
մընդարձակ։
Շուներն երեք հեղ [գյուղին մեջ մահաշունչ ոռնացին] հովվին
երեսն ի վեր նայեցան,
Սակայն ոչինչ չհասկրցած՝ [անոնք երեք հեղ դաժան] երեք
անգամ ողբաձայն
Լըռության մեջ ոռնացին [գյուղին արյամբ պնդացած] մահաշշուկ
փորելով
165—167
Հովիվը հասավ տան առջև. իբրև. սուգի նըշանակ
Հանեց նետեց գըլխարկեն [զետեղած փունջը թրնջակ] դրրած
փունջն իր մանիշակ,
Վըրա՛ն կոխեց [մտավ ներս] ու մըտավ...
169—170
Ըստվերի մեջ թաթախված՝ [դատարկ այրի մէր] մութ
նկուղի մ՝էը հանգույն.
[Որմերուն շուրջ չէին ցոլար պղնձի կահեր] Խահի արծաթ
ըսպասներն [չէին ցոլար պատին վրա] որմին չէին
շողշողար.
172—176
[Ձեթը ճրագին, տան սրտին մեջ ժպտող Հույսն այդ անգին]
ճըրագին ձեթն, Հո՛ւյսն հարկին՝ խաղաղության մեջ
[ծըլող] ծաղկող,
[Սև ձեռք մը ձեթը ճրագին հատակին վրա թափած էր] Հոն
հատակին թափած էր դըժոխային ձեռք մը գող։
[Բայց] Մայրս [հոն] այնտեղ էր, թոնրատան [մթնշաղ]
մըթարին մեջ մենակյաց.
Մազերն ըսփյուռ խուփին [վրա] շուրջ և երեսի վրա ինկած՝
[Կը հեծկլտար սրտաբուխ] Խեղդուկ կու լար, արցունքն իր
կարծես սըրտեն կը բըխե՜ր.
179—180
[Միշտ աստղերու ավազան] [Աստղերն իր մեջ ցոլացող]
Աստղերուն պես միշտ վըճիտ, աչքերուն լույսը աղու
[Կամաց կամաց կը փոխվեր բոցի մը մռայլ զոր իր [խիտ]
հոծ] Կը փոխվեր թուխ բոցի մհոծ թարթիչներովն
հրահրուն։
Ինչպես որ օձը՝ որ կհանե մերթ մերթ գլուխը փոսեն
181—182-րդ
Բայց ելլել չի հանդըգներ, զի կը թըռչի հոն բազեն։
Այսպես խոժոռ մըտածում մըղեղեն դուրս երեք հեղ
Ցըցվեցավ վեր, երեք հեղ ծերը մըռընչաց փառահեղ։
183
Ըրեր Էին մարդ—գայլերն [գեղ ու շեն տունն] իր շեն տնակը
183—184-րդ
անձավ։
տողերի միջև
[Բայց պատիվը և վրեժն] Սակայն պատիվն և կսկիծն իր
բարության հաղթեցին,
