[Երկնից լռությունն իր մեջ, որոշումն իր վրեժայն]
184—185
Կամաց կամաց [հըրածամ] կարթըննար գըլուխին մեջ ալևոր
Սև մըտածում միր փոսեն ելլող զերդ օձ մը ահավոր:
187
Ճակտին վրա [խորշոմներ, խորշոմներուն] ծալքեր,
ծալքերուն մեջ սոսկումներ
191—195
Փոթորկելով [բուքի պես] ուսին վրա գանգուրներն իր ձյունեղեն.
[Կրակն] Բոցն աչքերուն տունն ամբողջ լույսերու մեջ կողողեր.
Ան նըման էր հեռուեն եկող մըրրկին [թըխահեր] սևահեռ՝
Որ կը սըփռե ջուրջը նախ [խաղաղութեան մը անհունն] մութ
անդորրանք մը խորունկ
[Բեռ ըլլային իբրև հըղի մըտածման] Իբրև մտածմամբ մը
հըղի ըլլար ամեն քար ու տունկ.
197
[Բարդիներու գագաթը] Ծառերուն գլուխը դանդա՜ղ
խորախորհուրդ շարժելով,
200
Կերթա որոտը հարամռունչ վիշապի պես գալարուն
202—204
Եվ մոլուցքն այս խրոխասաստ ա՛լ կը սկըսի պըսակվիլ
Կայծակներու շողշողուն [պսակներով լույսի] նարոտներով
հրատեսիլ։
Այսպես եղավ հովիվն ալ։ «Մարո՜, Մարո՜, [մռնչեց] գոռաց ան,
208
[Մեր երկրակից քուրդերն էին չէ, շոլներնին] Ղըզըլպաշներն
էին — չէ՞ — միշտ այդ շուներն անուղղա՝
210—213
Դուստըր, կանգնե՜, բայց մի տար [այս անգամ ցուպս հովվական] հովվական ցուպս անվտանգ
Որ [սոսկ] լոկ հոտիս կազդե վախ, և շուներուս պատկառանք,
Հրացանը՜ս տուր այս անգամ՝ զոր [փարախին վրա տաք]
գոմին վրա, գաղտնափակ,
Ձեղնահարկեն կախեր եմ [խաշի մը հետ քով քովի] Քըրիստոսի
խալին տակ։
216
Թող այդ թուրքերը գիտնան՝ որ [դվարծն այս սարերուն]
խաշնարածն այս երկրին
218
[Մարո՛, ահավասիկ ես կ՛երթամ] Ա՛լ կարգն իմս է՝ որ իջնեմ
սարն ի վար ձեռքս հըրազեն
220
Այսպես ըսավ։ Ու երբ իր ուզածն առավ, [հաղթաքայլ] ան
առանց
222
Դուրս խոյացավ հապըշտապ. բայց ես նորեն [վաղն ի վազ]
անդադար
226—228
Խոյանքներու [ալ պատրաստ հովազ մ՝էի] հասունցած
կորյուն մէի պընդացայլ։
