<15>
Արյուն արցունքով քանդակված է խոր՝
Կյանքիս այս երկու բառերն—Սեր և Վիշտ:
Սիրտըս քնար մէ սիրո, սուգի քնար,
Որ աղի լարված՝ միշտ կը հեծկլտա.
Անույշ և զըվարթ թրթռալու համար
<20>
Ժըպիտ մը, շունչ մը պետք է անոր վրա:
Սիրտս է դալկահար ծաղիկ մը աշնան
Զոր կույս մը բըռնած մատերուն մեջ յուր,
Մեծ հաճույքով մի, ո՜հ, կը փետտե զայն,
Ու թերթերն հովին կը հանձնե ի սփյուռ]
<3>
Կերթա կը մըռնշի և կու գա Բըգնիկ,
5—8
Սիրտս է նետահար գարնան մի սոխակ՝
Որ քաշկըռտվելով խութ ու փուշի վրան.
Ինկած փուշին տակ իր սիրած վարդին
Կողբերգե արյան մեջ, օրհասական:
<10>
Որ աղոտ լույսով քովուն կը պըլպլա
2—4
Ֆեներ-պահչե [ման կուգայի] կը շըրջեի համրաքայլ.
Տըխուր դեմքիս հազիվ կու տար մայր բնությունն՝
ժըպիտ մը լոկ [դալկացյալ] դյուրահար:
[Տրված ճակտիս բոցերն՝ Հովիկ զեփյուռին,
Միտքս ալ հանձնած հազարումեկ մտածմանց,
Երբ կանցնեի ըստվերներեն ծառոց հին,
Ըստվեր մէի ես աչք և կամ առեղծված]
8—9
[Հըրո գեղո] [Հուրի, գեղի ինքն էր մի
տիպար] Ծաղկի, աստղի աղջագուրման էր տիպար:
[Ընկողմանած մեջը կառքին] Սընդուսներու խորն ընկըղմած
կը դյութեր,
11—12
[Կարծես ինքն ալ էր փափկասուն մի թիթեռ] Մըներ
կուրծքին տակ շունչն աշխույժ ելևէջ,
15
[Ամբողջությանը մեջն էր նա մի Եդեմ] Ամբողջությամբը
կը թրվեր նոր Եդեմ,
17—18
[Գեղույն վրա ապուշ կրթյալ և գինով] Գեղեցկությա՛նց
վրա ապշած և գինով՝
