[Ո՛վ գահ, ո՛վ գահ հոգեղեն,
Կը փըշըրվին երկրի գահերն ապօրեն՝
Խաղաղությանըդ մեջ և քաղցըր սիրույդ.
Ոճիրներու, մեղքերու այդ ծըփանքեն
Ի՛ արյան ուղխեն դու մի սոսկար, մաքրե՛ շուտ]
45
Թերևս աշխարհ իր ճամբայեն խոտորի՝
5—6
Ինչ, չե՞ս տեսներ՝ որ թույլ ծունկերս կը դողան.
Շունչըս կարճ է, և արյունս ալ է ցամքած
11
Հեշտանքներու հուրիներ զի՜ս կը հրավիրեն
14
Արյուն մը, պի՜ղծ, և պրկեց սարդ մ՝հոգվույս վարդն
16
[Շուշանազարդ պիտ դաշտդ ի՞նչպես քալեմ] Մաքուր
բլրեդ պիտի ի՞նչպես անցնիմ արդ։
18—20
[Մի] Սուրբ շըրջանակ [որ] մը, մաշեր է. իր վըրան
Ճիշտ տասնևինն տարիներուս սրընթաց
[Խոլ] Բուռն ալիքները մռնչեցին, կրովեցան։
22—24
Որ բնավ՝ բարքի ըսպառնացող սև խավար
Հոն կը ձգե իրեն բորբոս, մըշտախռով,
Հոն [կեղծիքի] մեղքերու փոթորիկներ չոռնան հար։
27—28
Զայն կը թափեն ինչպես բույսերը [կամ] հինցած,
[Իրենց շապիկն] [Խորխերն ինչպես փոխեն շատ
մ՛օձերն ] Ինչպես օձերն իրենց խորխեր կը փոխեն։
32—34
Եվ Կեսարի Քաղաք՝ Քաղքին Պետրոսի:
Դու որ [իբրև նոր դաշտ մերկնի] եղար՝ իբրև երկինք վարդերանգ,
Սուրբ [անկողինն եղար Արփվույն] անկողնի մ՛Արևոն ինքնագո.
37—40
Անարգանքները դարերու [երկար, մութ] վրայեդ
[Արյան կաթիլ մեղավ վրայեդ սըրել բան] Կըրցավ միայն
սըրբել արյունն Անմեղին.
Ամբողջ աշխարհն՝ [որ դողա լուրթն ոտքերուդ] այդ արյան
մեջ խընկավետ
40
Արդ [կաթիլքն մեջը լողաց, մաքրեցավ] կը մաքրի,
բացած սիրտն իր քու սըրտին։
42—44
Փառքիդ դրոշը չորս [քամիներ] հովեր կը հուզեն.
[Եվ օր մհյուլե միսկ հովանիեդ <1 անընթ.>] Հովանիեդ,
օր մը, հյուլե մը իսկ դուրս
Պիտի չմնա։ Ո՛վ դու գահույք [լուսեղեն] հողեղեն։
