Էջ:Daniel Varoujan, Colleced works, vol. 1 (Դանիել Վարուժան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1-ին).djvu/529

Այս էջը սրբագրված է

[Եվ տըրտունջ մը դատապարտող, հարատև] Եվ նախատինք
մ՛ հոգիներու կիսամեռ՝
[Երթան ի վեր երկաթն սիրտ մարդկութեան] Նետված
ճակտին՝ անձնապարար Մարդկության...
[Սա արյունոտ վերջալույսին մեջ լըռին] ...Հո՛ն կը տեսնեմ
— վերջալույսին մեջ կարմիր
[Արյունոտ ձեռք մը աչքերս, ա՛հ, կը տեսնեն] Արյունոտ
սիրտ մը կը պոռա երեսիս.
[Այդ ձեռքն անցած իմ ժամերուս մեջ մոխրին] — «Պիտ
դարձընե՞ս ժամերդ, անգործ, դեռ մոխիր...
[Զիս կը մըխե ան կը խեղդե պըճնորեն] Կըռվե՛,
Սերին համար պետք Է արյունիս»։
[Ո՛չ, ով խոցված, ծակված սըրտի] Այո՛, ով հեգ,
խոցված հոգվո ուրվական։
41 [Ո՛հ, չէ] Այո՛, կուզեմ իմ այս վատնած ժամերես՝
45—48 [Կ՝ուզեմ. դընել արցունքս ողբին մեջը ձեր]
Սիրտըս՝ սըրտին, հոգիս՝ հոգվույն մեջ ձերին
[Սիրտս ու հոգիս խորունկը ձեր հառաչին] Կ՝ուղեմ դընել.
և մեկ մարմին, մեկ արյուն
[Եվ մի քանի չընչին խոկմանցըս կայծեր] Թող ըլլա վիշտըս
ձեր վըշտին հետ միասին.
[Մարած բախտի խըռիվներուս մեջ ձերին] Թող գո՜ւք ապրիք
գաղափարիս մեջ տըժգույն։
50 Եվ [արյունիլ] վերք առնել լարին դիմաց, [վըշտին] բախտին
տակ։
52 Եվ անմըտածում գըլուխ մըն ալ ցամքած գանկ։
54—55 Այն [խավարի] խեղճության մեջ՝ ուր ցավի ողբն երբեք
Չը դադրեցավ. իսկ [ձեռքերս կիսավեր] բազուկներըս
անզոր՝
57 ]Է՞ր կը մաշեմ դատարկորեն ապագաս] Ապագաս է՞ր կը
մաշեցնեմ դատարկ, սին.
60 Դեռ ձըգած չեմ [պըզտիկ] փոքրիկ հետք մ՝իսկ դողդոջուն։
62—63 Ժամանակն, [լուռ] համր, անըղգալի կը թըռչի.
[Շոգվո] Կյանքն շոգվու պես կը ցընդի անխընա,


№ 13


7 Կյանքն իմ շունչիս [պես] հետ կը ցընդի անխընա,
12 Ցողը՝ ցամքած, շոգն ալ մարած... Ի՜նչ պատրանք։
18 Կը խարտոցեմ դատարկորեն, լըռորեն.
20—22 Ի՞նչ երեսով պիտ՝ անցնեմ այս սև. բեմեն:
Կուզեմ վաղվան ճառագայթն ես ով Աստված.
Այգը հավերժ ազատության ու ժըպտին,