Էջ:Daniel Varoujan, Colleced works, vol. 1 (Դանիել Վարուժան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1-ին).djvu/530

24 Սիրո բոցերն այդ սև ծուխեն թող ժայթքին:
26 Անիծամռունչ արյան խոշյուն մը կու գա.
29—32 (չկան)
34 Մորթըված սիրտ մը կը մռընչե երեսիս.
52 Անմըտածում գըլուխ մըն ալ փըտած գանկ։
54 Այն Տաժանքին՝ մեջ՝ ուր ցավի ողբն երբեք
58 Դեռ չեմ ձըգած ակոս մ՛անցած իմ ճամբուն,
60 Դեռ ձըգած չեմ փոքրիկ հետք մ՛իսկ դողղոջուն,
63 Կյանքն իմ շունչիս պես կը ցընդի անխընա։

24. (էջ 319)

ՓԱ

26 Կը սպասե լուռ, [հառած] արեգակին հուրերուն

ՄԿ

3 [Սիրտըս բացած] Կը բանամ սիրտս անծանոթին ահարկու
12 Մեջքին գառի մ՚լուրթ և ծըփուն հակընթյա
14 Իրեն պըղտոր կապույտն հանդարտ քուն կըլլա,
25—26 [Եվ իր կույր աչքն հորիզոնին անհամբեր] Եվ
գիշերն իր կույր աչքն հառած հոր զոնին
Կր սպասե, լուռ, [գիշերն արփվույն] արեգակին հուրերուն.

25. (Էջ 321)

ՓԱ

68 Օր մը արդյոք պիտ՝ [գըտնանք] գըրկե՞նք այդ Ապագան
119 Ինչո՞ւ։ Ահա՛ [մեն] հեստ ալիքներ լըռեցի՞ն.
[...Ո՜վ հավատքն իմ հայրերուս
Ծածկե շողովդ այդ ինչո՞ւս...
Ես թող բոլոր իմ մեգերովը տարտամ՝
Մեհն ընկըղմիմ Արշալուսիդ կենսատու,
Տե՛ր, օրենքիդ միշտ թող ըսեմ. կը հավտամ...
Տե՛ր, խորհուրդիդ երբեք չըսե՛մ թող. Ինչո՞ւ:]

ՄԿ

Մուրատ - Ռափ «Հայելյան> վարժ <արանի> Տեսչիս՝ վեր
<ապատիվ> Հ<այր> Ս<տեփան> Սարյանին

3 Մռայլոտ խորքեր [լուսո ու <1 անընթ.>] գունդ մը բոցեր
ժայթքեցին
6 Թիվ մըն ալ, ո՛հ, Հավերժության թվույն անցավ.