Էջ:Daniel Varoujan, Colleced works, vol. 1 (Դանիել Վարուժան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1-ին).djvu/535

[Իմ անունս ալ Դանիել չէ] Իմ անունս ա՛լ, անունըս չէ.
Ջըղջում է․
5 [Խnժnռ] Տխուր ճակատս՝ հրաբուխի [սև] մռայլ կուճ մէ:
7 Որուն տակ խոր ձորն Է հոգվույս. մերթ հոնկե
11 [Զոր խարկեցի դըրտիս բոցովը վառվռուն] Որմով եղավ
մանկությունս ա՞յնքան բեղուն
19—21 [Հա՞յր, կը տեսնաս] Կը տեսնեմ, հո՛ն, վարը կ՛անցնին։
Աչքերուս
Անձրևին տակ այս ի՜նչ պատկեր [քեզ] ես բացի.
[Տե՛ս] Մեղքեըրս են. կ՚հանեմ հոգվույս ձորեն դուրս։
Կը դողան, լուռ [իմ կաթկթող] վրանին կաթող արցունքես։
90 [Ըսե՞ ինձ հայր] Ըսեք ինձի մեղքն որ դևեն և դըրախտեն
մեզ եկավ,
34—36 [Հայր, մինակ] Վայրահակ
[Սա, որ կերթա խումարադեմ] [լալկան] [տըխրադեմ]
Եվ լուս, սա ո՞վ Է որ կերթա, խոլահած.
Թափորին միշտ առջևեն, [տես] ո՞վ, կույս մ՛է նա,
39 Կըսկծցնելով անոր աչքերն ողբագին։
43—44 [Այդ էգ] Եվ այդ կույրին ետևեն Է՝ որ բոլոր
Թափորը հետք հետքի կերթա [ճիշտ] ողջ աչքով։
46 [Կերթան] Կանցնին, իրենց ձևին ներքև կըրելով
48 Մերկ լոնքերով և աչքերով շամբուշի,
57 [Անոր] Մյուսին ոտքին ներքև (կամքովս կարթված)
59 [Տե՛ս, հայր. ահա] Ահա խումբ խումբ օձեր մարդու
գանկերով՝
71 [Հայր իմ, ներե՛] Ներե՛, ո՛վ Տեր, ես մարդ, ես օձ ծըծեցի...
80 [Վիշապներու իրաններ են] ճապռավոր, ժանտ նարպիաներ
են, լեաուներ
103 Եվ վաղը [սուրբ նըշխարին տակ] այդ ճառագայթովն
Հիսուսին՝

№ 14

1—7 Սըրբազան հայր
Մեղանչեցի, թողությո՜ւն։
Իմ անունս ա՞լ Դանիել չէ. Զըղջում Է.
[Խորասուզված] Մըկըրտեցի՝ ողբանքներուս մեջ անհուն՝
Խոժոռ ճակատս՝ որ հընոցի [սև] մռայլ կուճ մէ։
Կախեցի գլուխս, [լալով] հեկտալով, ա՞յն [ձորեն]
ժայռեն ցած՝
[Որ մեջս հոգվո տեղ կը բըռնե] Որուն տակ խոր
ձորն Է հոգվույս. մերթ հոնկե