11. ՀՈՐՍ ԲԱՆՏԻՆ ՄԵՋ
(Էջ 112)
Պահպանվել է երկու ինքնագիր՝ № 13, էջ 82—84 և № 11, էջ 30 — 32։
№ 13 ինքնագրում թվագրված է՝ 13 մայիս, Կան: Գրված է 1906-ին։
Առաջին ան գամ տպագրվել է՝ «Բազմավեպ», 1906, № 9, էջ 415։
«Բազմավեպում» և ինքնագրերում խորագրել է «Հորս բանտը»։
Բանաստեղծությունն ունի ինքնակենսագրական ատաղձ։ Հայրը՝ Գրիգոր Չուպուգքերյանը, նախապես գնացել էր Կ. Պոլիս բախտ որոնելու։ 1896-ին բանաստեղծի մայրը՝ հետն առնելով որդուն, մեկնում է Կ. Պոլիս։ Երկար որոնումներից հետո նրանք կարողանամ են գտնել իրենց պանդուխտին՝ բանտային տառապանքների ու զրկանքների մեջ։
12. ԿԱՐՈՏԻ ՆԱՄԱԿ
(Էջ 114)
Ինքնագիրը՝ № 13, էջ 138—139։
Ինքնագրում թվագրված է՝ 21 ապրիլ, 1908, Կանտ, իսկ «Ամենուն տարեցույցում»՝ 1 նոյ. 1908, Կանտ: Երկրորդն, ըստ երևույթին, վերջնական մշակման թվականն է։
Առաջին անգամ տպագրվել է՝ «Ամենուն տարեցույցը» տարեգրքում, 1909 թ., էջ 76—77։
Բանաստեղծությունն արտասանվել է 1909 թ. հունվարի վերջին Կ. Պոլսում, զեյթունցի սովյալների օգտին կազմակերպված երեկույթում։ Նախաձեռնողը եղել է Թեոդիկը («Նամականի», էջ 171 և 326)։
13. ԹՈՂԵՔ ՄԵԾՆԱՄ
(Էջ 117)
Պահպանվել է երկու ինքնագիր՝ ՄԿ, էջ 67 — 69 և № 13, էջ 251 — 254։ № 13 ինքնագրում թվագրված է՝ 26 նոյ. 1904:
Առաջին անգամ տպագրվել է՝ «Բազմավեպ», 1905, № 12, էջ 566 — 567 (մինչև 66-րդ տողը և հավելյալ 6 տող)։
80 ...Գողգոթան — բլուր Երուսաղեմի մոտ, ուր ըստ Ավետարանի խաչվել է Քրիստոսը։ Գործածվում է որպես տառապանքի, խոշտանգումի և ինքնազոհության խորհրդանիշ։