Հարց․ — Որն է այն ոճը, որով պետք չէ գրել։
Պատ. — Ոճ մը կա, որ բոլորովին պատրաստ է, հասարակ, առանց պատկերի և արտահայտության, քերականական և առանց ջիղի․ կաղապարյալ ոճն է ան (style cliche)։ Ահա այդ ոճով պետք չէ գրել։
Եթե ամենուն պես պիտի գրեք՝ ավելորդ է գրելը։
Հարց. — Ի՞նչ ոճով պետք է գրել։
Պատ. — Պետք է գրել ինքնուրույն ոճով, որ կը գրավե մեր ուշը, կը հրապուրե, որ պատկերոտ է և ջղուտ։
Հարց. — Ուրեմն ի՞նչ է ինքնուրույնությունը։
Պատ. — Ինքնուրույնությունը կը կայանա մասնավորապես բան մը անձնահատուկ կերպով ըսելու, գաղափարները նոր ձևով ցայտեցնելու մեջ։
Հարց. — Ի՞նչ է կաղապարյալ ոճը։
Պատ. — Կաղապարյալ ոճը հասարակ տեղիք դարձած բացատրություններով գրված ոճն է։ Այդ բացատրությունները ստեպ ճոռոմ են, զոր կարելի է պարզել, իրենց ներքև մթագնած կը պահեն նշմարիտը, զոր ամեն գնով դուրս բերել և լուսավորելու է։ Կանձրևե ըսելու համար հարկ է միշտ կանձրևե ըսել։
Գրողը պետք է աշխատի իր գրվածքեն միշտ հեռացնելու հետևյալ հասարակ բացատրությունները կամ շրջաբանությունները (periphrase), որոնք մեր նշանավոր գրողներուն մեջ իսկ այսօր դժբախտաբար կը գտնվին։
Հասարակ բացատրություններ
Ազատության արշալույսը։
Ազատության արևը:
Ուժերը կրկնապատկել
Մտածումներ, որոնք մտքին
մեջ իրարու կը հաջորդեին
Սիրտը բացավ
Հոգեկան վիճակը պարզել
Կատաղի թշնամի մը
Ավելորգ բառամոլություն
դուռը բացավ
անպետ բացատրություն
համա՜ռ ածական
