54—55
Ջինջ և ողորկ [խիճերուն] քարերուն վրա աղբյուրին՝
Ծունկին ներքև ան պառկեցուց ուլն՝ որուն
57
Ո՛հ, ինչ արբշիռ էր պահն ու [ինչպես] որքա՜ն անուշ.
61—64
Ան [չէր գիտեր թե ինչ է մահն] մահն ի՞նչ էր՝ կանգիտանար]
ու երգե՜ց.
Երգեց [առանց գիտակցութեան] բնության ուժին ներքև մին
այն մեծ
Հաճույքներեն [որոնց] որուն այն ծընունդը [մեզմե] [ինձմե]
կուզե
[Արյունը կուզե] Անոն արյուն և գերեզմանն [ալ ըզմեզ] անձն,
անձամբ
70
Երգը շուրթին՝ զայն [հաճույքով] հեշտանքով մը զոհեց.