Էջ:Daniel Varoujan, Collected works, vol. 2 (Դանիել Վարուժան, Երկերի ժողովածու, հատոր 2-րդ).djvu/347

Այս էջը սրբագրված է

Ի ծուփ
80—81 (չկան)
94 Կարն իրենց գաղջ ծիծերուն:
99—102 Շուրջըս է զուր վըրվեժներ՝ կաթի նըման եռացող՝
Կը բավային կերգեն,
Վարն անդորրանքն հովիտին ու առվակներն ազամոզ
Զըմրուխտ մարգին բեղմեջեն
107 Անոնցմե բոց աչքերս իմ, կամ աստղերուն երկնաճեմ
1109 Վեր, դեպ բարձունքը, Պեգա՛ս...
110 Կըռանակուռ պայտերդ աճա կը մըխըրճին
114 Խորտակելով սուտակներն անոնց հրաշեկ պատյանիս
115 (չկպ)
116 Կը ծառանա՜ս, աղծապիղծ արյունով պոչըդ լուսյան
Չըներկըված տակավին,
119—120 Մրափող հրեշ մահավասիկ, արթընցած,
Անդունդեն վար նետվեցավ
122—123 Եվ անգըղներ սըրարշավ
Ապառաժին գուգաթներեն կը բափին
Կըռինչներով մոլեգին
Քու տիրական խըրխինջեդ բույներն անտեր կը լըքին.
Կը փախչին
Շիթ մը արյուն, արյունի շիթ մը միայն
Իրենց կարմիր կտուցեն
Որ խըլուրդներ Է բըզըքտեր, կաթեց վրան
Իմ գլխարկիս՝ արծվային
137—139 Խըտղըտեցուց այդ քու աչքերդ ամեհի,
Պաղ պաղ շողեր դըպը՚հի
Կը ծակծկին սըլաքի նըման բիբերըս փարփառ,
142—143 Հավերժական, անաղարտ,
Սըրբուհիի մը մարմնույն պատանքին պես լուսազարդ
Հազարավոր ձըմեռներ
144 Աստղերն են հոս տեղացեր
149 Եվ դըլփինի կուռ լանջքով փոթորկացայտ, քառավազ,
151—155 Սև մըրըրկին տեղ հողին՝