Փորիդ տակեն լուսավոր մըրըրիկներ մոլեգին
Կանցնին
Կըլլաք
Ժայռն հոտ ալիք, անդունդը՝ ալք, և դու նավն ես կենդանի
175
Աստըղներով ջանազարդ նավահանգիստն հեռակա
160
Ճեղքե ակոսն ըսպիտակ իտեալին ահավոր:
Բաց կուրծքն հողին բեղնավոր
Ուր արփվույն տակ էտըլվայսներն երազին,
Եվ մեծ փոսերն ոտքերուդ շուշանի պես լուսագին՛
Ծաղկին։
163
Մնչ փույթ թե ձյունը կը սքողե իր ներքև
165
(չկա)
166—167
Միշտ աստղերու երազով պիտի Շնքենք սիրտ ի հե
խորն ալքին:
170
Մըրըրկելով ճամբուն վրա փոշեփըրփուր մհամորեն
184
Բուքը կհալի դունչիդ տակ, ռունպերուդ մեջ բաբախուն։
Ամպերը մեր ոտքին տակ՝
209—213
Դանդաղորեն կը սողան կայծակներով բեռնաբարձ.
Հանկարծ
Միգամածի մը խորեն փայլակ մը աչքն ամեհի
Կը ձըթթե,
215—221
Երկրին ծոցին մեջ տիղմե:
Իսկ քու խըրխինջդ աննունին մեջ տարածուն,
Կալեկոծե
Կապուտին մեջ լեռնացած ապառաժներն աստղերուն,
Պեգաս, մինչդեռ վար իջած թամբիդ վրայեն ոսկեհեռ
Բաշերուդ հետ կը հանձնեմ գանգուրներուս անտառներն
228
Մինր աշխարհիս զառամած քամակին վրա կոթողուն՝
232
Ու մոգական աստըղներն, հրեղեն վարդերն անթարամ
236—237
Ես որ պիտ արդ կըրնայի
239—242
Երկրագունդիս վրա ամբողջ շուքըս սըփռել-ահագին
Մին ես, Պեգաս, հողմուռուցիկ կը պարզեմ
Առագաստները մըտքիս ծովածավալ լույսին վրա
Ու բաշերեդ հյուսված քնարովս իմ հըոկա՝
Ազատությունը կ՛երգեմ
247
Պոչդ ու բաշերդ հանձնելով քըստըմնասարսուռ քամիին՝
249
Ի առջի ոտքովըդ նըրբին
