[Ես իմ ձեռքովըս, ափսո՜ս,
Զոհեցի մեկ տարիս մյուսին, այսպես միշտ,
Առանց երբեք նըկատելու, թե արդեն
Հաջորդող մեկ տարին մյուսեն ավելի
Ինք իր մեջ հար քիչ մը մեռած կհաջորդեր]
20
[Ու այլևս] Այսօր ահա, գըրկած նոճի մը հողմակոծ,
24
[Բերկրանքներու] Հանդեսներու խընծիղներուն դեմ գոցված
29
[Կախելով պսակ մը դըռնես] Դընելով պսակ մը շեմիս՝
33
Ուրտեղ մեռելը պառկած
89
Ախորժակներն, ավելի գըրգըռված թարմ արևեն,
112—114
Որ քինահույզ կը սողա, կուշտին կրելով կայծակներ.
Վաղն, ով Ընկեր, ես կըսեմ թե այս գոռոզ քաղքին վրա
Պիտի ամպրո՜պը ճայթի, վառե ջահերն իր հըսկա:
10
Թույլ տուր որ ներս մացառվող արևուն մեջ, թըռչկոտուն,
32
Զոր կը տանին ոսկեղեն Հորթին առջև մորթելու.
85
Թալուկ սըրտեր կը տրոփեն, և միշտ կըլլան լըսելի
89
Ախորժակներն, ավելի գըրգռված [գաղջ] թարմ արևեն,
96
[Գութի կոչեր, մահվան կոծեր կը լըսվին] Աստվածային
ոճիրներ կանչող ձայնե՛ր կը լըսվին։
98
[Շիրիմ փորող բըրիչի հարվածին] Փոսապեղի մը բրիչին
հարվածներուն, կը թընդան.
100
Որոնք [ըմբոստ] կարմի՜ր պիտըլլան օր մը գանկեր
դարբնելով
104
Աշխարհըս վեր են բռներ ու փըտեր են անոր տակ
112—114
Որ քինահույզ կը սողա, կողին կրելով կայծակներ.
Վաղն, ո՛վ Ընկեր, պիտի այս ամբարտավան Քաղքին վրա
Քաղցրին ամպրոպը ճայթի, վառե ջահերն իր հըսկա:
Կը հալեցնե քաղքին վրա արեգակն իր արծաթներ
17
Սա փոշիով և կուպրով ծեծված գլուխները պարման՝
19—20
Կը կարկառվին, խենթի պես, դեպի սյուքերը քաղցրիկ,
