№ 13 ինքնագրում թվագրված է՝ 20 հոկտ. 1906. Կանտ:
Առաջին անգամ տպագրվել է՝ «Անահիտ», 1907, № 1 — 2, էջ 22 — 23:
21 Եհովային ... — (Յահվե) Հուդայության գերագույն աստվածը։ Համարվել է (XI դ. մ. թ. ա.) բոլոր ցեղերի աստվածը։ Պատկերել է առյուծի, ցուլի ապա՝ մարդու կերպարանքով:
16. ԱՆԱՀԻՏ
(էջ 44)
Ինքնագիրը՝ № 15թ, էջ 1—3:
Առաջին անգամ տպագրվել է՝ «Շանթ», 1913, № 34. էջ 164։
Անահիտ — Պտղաբերության, արգասավորության, ծննդաբերության, վաղ շրջանում նաև պատերազմի աստվածուհին հայ դիցաբանության մեջ։ Անահիտին անվանել են «Սնուցող մայր», «Ոսկեմայր», «Ոսկեմարան», «Ոսկեծղի» Անահիտի անունով էր կոչվում մեր հեթանոսական տոմարի ամիսների 19-րդ օրը։
6 Եվ Վահագնի... — Հայոց առասպելաբանութեան մեջ՝ ամպրոպի ու կրակի աստվածը։
11 Ծիծերըդ՝ վինը Վրույրին — Վրույրը հայ հեթանոսական շրջանի բանաստեղծ է, ըստ պատմիչների՝ Արտաշես 11-ի որդին:
40 Մեհյանըդ իսկ Քերսոնեսի ափունքին — Քերսոնեսը կղզի է Ադրիատիկ ծովում, հարավսլավական ափի մոտ։
17. ԱԿԱՆՋՆԵՐՈԻՆ
(էջ 46)
Ինքնագիրը հայտնի չէ։
Առաջին անգամ տպագրվել է՝ «Շանթ», 1912, № 31, էջ 106։
18. ՍԱԴՈԻՌՆԱԿԱՆ
(էջ 48)
Ինքնագիրը՝ № 16Ժ, Էջ 1 — 3:
Առաջին անգամ տպագրվել է՝ «Շանթ», Կ. Պոլիս, 1912, № 18, Էջ 281։
«Հեթանոս երգերում» տպագրված Է.
56 Հըրաբորբոք կապին վըրա մայթերուն։
Ըստ ինքնագրի ուղղված է՝ կուպրին:
Սադուռն — Երջանկության և ուրախության բաշխիչը հունական դիցարանում: Սադուռնը մարդկանց սովորեցրեց երկրագործությունը։
