Ինքնագիրը՝ № 33, ստորագրությունը՝ Դ. Չպուգքեար:
Տպագրվում է առաջին անգամ, ինքնագրից։
Դատելով գրաբար լեզվից, կարելի է ենթադրել, որ Վարուժանի ամենից վաղ հեղինակած բանաստեղծություններից է:
25. <ԾԱՂԻԿՆԵՐՈԻ ՈԻՂԵՇԻՆ ՀԵՏ>
(էջ 240)
Ինքնագիրը հայտնի չէ։
Ինքնագրի վերարտատպությունն առաջին անգամ զետեղվել է՝ «Շանթ» 1918, № 6, էջ 66, որից և տպագրվում է։
Խմբագրությունը տվել է հետնյալ բացատրությունը. «Դանիել Վարուժան այս պատահական մուսայեն (մի գեղեցիկ կնոջ լուսանկար, որ տպված է այս բանաստեղծության վերջում — Զ. Մ.) ներշնչված Է հետևյալ կրակոտ քերթվածը, զոր կը հրատարակենք անտիպ ըլլալուն համար»։
26. ՊԱՊՈԻՍ ՀԵՔԻԱԹՆԵՐԸ
(էջ 241)
Ինքնագիրը հայտնի չէ։
Առաջին անգամ հրապարակվել է՝ Հրանտ և Զապել Ասատուրների կազմած «Թանգարան հատընտիր հատվածներու» գրքում, Կ. Պոլիս, 1921, էջ 138, որից և տպագրվում է։
27. ՇԻՐՄԻ ՄԸ ՎՐԱ
(էջ 243)
Ինքնագիրը հայտնի չէ:
Առաջին անգամ հրապարակվել է՝ «Կիլիկիա երգարան», Կ․ Պոլիս, 1921, Էջ 40, որից և տպագրվում է։