ՓԱՍՏԱԹՂԹԵՐ ԵՎ ՆՅՈՒԹԵՐ
№1
Քաղվածք Հայոց ազգային խորհրդի
նիստի արձանագրությունից[1]
Նախագահում է Տ. Բեկզադյանը։ Բացակա են՝ [Մ] Պապաջանյանը, [Հ] Օհանջանյանը, Խ. Վարճիկյանը։
Ներկա էր նաև Բաթումի պատվիրակության[2] խորհրդական
պարոն Մ. Բունիաթյանը, որ նոր էր վերադարձել Բաթումից։
<...> III Զեկուցում Վրաց ազգային խորհրդի հետ ունեցած
տեսակցության <մասին>[3].
Զեկուցում է Ստ. Մամիկոնյանը. սկզբում նրանք էին գալու մեզ մոտ, բայց, մեր առաջարկով, մենք գնացինք նրանց մոտ՝ վարիչներով ու ֆրակցիաների ներկայացուցիչներով[4]։ Ն. ժորդանիան[5] սկսեց պատճառաբանել անկախության հայտարարելու անհրաժեշտությունը։ Գլխավոր հիմքն այն էր, որ տեղական թուրքերի[6] հետ չի կարելի մի գիծ անենալ, նրանք պարզորեն օսմանցոց կողմն են։ Ավելի ևս վատթար ու դժվար է օսմանցիների տիրապետությունը։ Այս հանգամանքներից ստիպված նրանք Վրասաանի անկախությունն են հայտարա–
- ↑ Քանի որ Հայոց ազգային խորհրդի ներկայացվող արձանագրությունները և դրանցից քաղվածքները վերաբերում են Հայաստանի անկախության հռչակման, ՀՀ իշխանության կենտրոնական մարմինների ձևավորման ու Երևան տեղափոխվելուն առնչվող խնդիրներին, ուստի ավելորդ է համարվել վերնագրերում նշել փաստաթղթերի բովանդակության մասին։
- ↑ Խոսքը թուրքերի հետ հաշտության բանակցություններ վարելու համար Բաթում մեկնած անդրկովկասյան պատվիրակության մասին է։
- ↑ Այստեղ և հետագայում շեղագրերը բնագրում ընդգծված են։
- ↑ Տեսակցությունը տեղի է ունեցել 1918 թ. մայիսի 25-ին։
- ↑ Վերջինս Վրաց ազգային խորհրդի նախագահն էր։
- ↑ Այս և հետագա փաստաթղթերում «թուրք» բնորոշման տակ հիմնականում նկատի են առնվում ադրբեջանցիները։